Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 3 kwietnia 2012 r. (Kaperzyński przeciwko Polsce), sygn. 43206/07

Art. 10 Konwencji nie gwarantuje absolutnie nieograniczonej wolności wyrażania opinii, nawet w przypadku informowania w prasie o kwestiach ważnych z punktu widzenia interesu publicznego. Zgodnie z postanowieniami ust. 2 art. 10, wolność ta pociąga za sobą "obowiązki i odpowiedzialność", które mają zastosowanie również wobec prasy. Ze względu na "obowiązki i odpowiedzialność" nierozerwalnie związane z korzystaniem z wolności wyrażania opinii, gwarancje przyznane dziennikarzom na mocy art. 10 odnośnie informowania o sprawach leżących w interesie publicznym uzależnione są od zastrzeżenia, iż działają oni w dobrej wierze w celu dostarczania dokładnych i wiarygodnych informacji w sposób zgodny z dziennikarską etyką zawodową.

Teza od Redakcji

W sprawie Kaperzyński przeciwko, Polsce

Europejski Trybunał Praw Człowieka (Czwarta Sekcja), zasiadając jako Izba składająca się z następujących sędziów:

David Thór Björgvinsson, Przewodniczący,

Lech Garlicki,

Päivi Hirvelä,

Ledi Bianku,

Zdravka Kalaydjieva,

Nebojša Vučinić,

Vincent A. De Gaetano, sędziowie,

oraz Lawrence Early, Kanclerz Sekcji,

Obradując na posiedzeniu zamkniętym w dniu 13 marca 2012 r.,

Wydaje następujący wyrok, który został przyjęty w tym dniu:

POSTĘPOWANIE

1. Sprawa wywodzi się ze skargi (nr 43206/07) przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej wniesionej do Trybunału na podstawie art. 34 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności ("Konwencja") przez obywatela polskiego, pana Przemysława Kaperzyńskiego ("skarżący") z dnia 28 września 2007 r.

2. Skarżący był reprezentowany przez pana A. Bodnara, adwokata praktykującego w Warszawie. Polski Rząd ("Rząd") reprezentowany był przez swojego pełnomocnika, pana Jakuba Wołąsiewicza z Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

3. Skarżący podniósł zarzut naruszenia prawa wyrażania opinii zagwarantowanego art. 10 Konwencji.

4. Dnia 15 grudnia 2010 roku Trybunał zdecydował o zakomunikowaniu skargi Rządowi. Zdecydowano także o określeniu dopuszczalności i meritum skargi (art. 29 ust. 1 Konwencji).