Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 24 lipca 2012 r. (Łopuch przeciwko Polsce), sygn. 43587/09

Sądy, podobnie jak inne instytucje publiczne, nie są wolne od krytyki i nadzoru. Zatem choć nie ulega wątpliwości, że strony dla ochrony swoich praw mogą wypowiedzieć się co do działalności władzy sądowniczej, to jednak ich krytyka nie może przekraczać pewnych granic. W szczególności trzeba wyraźne rozróżnić krytykę od zniewagi. Jeżeli zamiarem jakiejkolwiek wypowiedzi jest wyłącznie obraza sądu lub jego członków, odpowiednia sankcja co do zasady nie stanowi naruszenia Artykułu 10 Konwencji.

Teza od Redakcji

W sprawie Łopuch przeciwko Polsce,

Europejski Trybunał Praw Człowieka (Czwarta Sekcja), zasiadając jako Izba w składzie:

David Thór Björgvinsson, Przewodniczący,

Lech Garlicki,

Päivi Hirvelä,

Ledi Bianku,

Zdravka Kalaydjieva,

Nebojša Vučinić,

Vincent A. De Gaetano, sędziowie,

oraz Fatoş Arac?, Zastępca Kanclerza Sekcji,

Obradując na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 lipca 2012,

Wydaje następujący wyrok, który został przyjęty w tym dniu:

POSTĘPOWANIE

1. Sprawa wywodzi się ze skargi (nr 43587/09) przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej wniesionej w dniu 28 lipca 2009 roku do Trybunału na podstawie Artykułu 34 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności ("Konwencja") przez obywatelkę polską, Panią Katarzynę Łopuch ("skarżąca").

2. Skarżąca była reprezentowana przez Pana Z. Barwina, prawnika prowadzącego praktykę w Szczecinie. Rząd polski ("Rząd") był reprezentowany przez swojego Pełonomicnika, Pana J. Wołąsiewicza z Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

3. Skarżąca podniosła zarzut, że została naruszona jej wolność wyrażania opinii, zapewniona w Artykule 10 Konwencji.

4. Dnia 21 czerwca 2011 roku skarga została zakomunikowana Rządowi. Zdecydowano również o łącznym rozpatrzeniu dopuszczalności i meritum skargi (Artykuł 29 § 1).

FAKTY

I. OKOLICZNOŚCI SPRAWY

5. Skarżąca urodziła się w 1954 roku i mieszka w Szczecinie.

6. Skarżąca uczestniczyła w dwóch procesach cywilnych o zapłatę, toczących się przed Sądem Rejonowym w Szczecinie. W jednym z nich była pozwaną, a w drugim reprezentowała swoją matkę, H.K.