Wyrok SN z dnia 13 stycznia 2021 r., sygn. I NO 93/20

Z przepisów art. 208 ust. 1 pkt 7 u.k.s. wynika uprawnienie członków samorządu komorniczego do dobrowolnego samo obciążenia na dowolny cel, niezależnie od innych składek wynikających z ustawy. Odrębność składki określonej w art. 38 u.k.s., od składki, o której mowa w art. 208 ust. 1 pkt 7 u.k.s. wyklucza także zastosowanie limitu przy określaniu wysokości składki celowej. Z analizowanych regulacji nie wynika obowiązek zsumowania wysokości składek miesięcznych na potrzeby organów samorządu komorniczego oraz składek na określone cele, tak aby ostateczna suma wszystkich składek nie przekroczyła wskazanego w art. 38 ust. 1 u.k.s. poziomu.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jacek Widło (przewodniczący)

SSN Tomasz Demendecki

SSN Grzegorz Żmij (sprawozdawca)

w sprawie ze skargi Ministra Sprawiedliwości na uchwałę nr (...) Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia Izby Komorniczej w [...]. z dnia 27 lutego 2020 r. w sprawie ustalenia wysokości składki miesięcznej od komorników sądowych po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 13 stycznia 2021 r.

oddala skargę.

Uzasadnienie

Minister Sprawiedliwości wniósł w dniu 3 sierpnia 2020 r. do Sądu Najwyższego skargę o uchylenie jako sprzecznej z prawem uchwały nr (...), podjętej przez Walne Zgromadzenie Izby Komorniczej w [...]. w dniu 27 lutego 2020 r., w sprawie ustalenia wysokości składki miesięcznej celowej od komorników sądowych na cele wizytacji i lustracji kancelarii komorniczych w wysokości 1% wynagrodzenia uzyskanego z przychodu z opłat w poprzednim miesiącu, tj. z przepisem art. 38 w zw. z art. 208 ust. 1 pkt 6 i 7 u.k.s.