Wyrok SN z dnia 25 czerwca 2020 r., sygn. I NSNc 21/20
Przy orzekaniu na podstawie art. 89 § 1 pkt 3 u.s.n. rolą Sądu Najwyższego jest porównanie ustaleń faktycznych sądu z treścią materiału dowodowego i sprawdzenie, czy wzajemnie się nie wykluczają. Porównanie polega zaś na wyciągnięciu wniosków z zebranego materiału dowodowego przez Sąd Najwyższy i zestawienie ich z wnioskami, do których doszedł sąd niższej instancji przy dokonywaniu ustaleń faktycznych. O "oczywistości" zaistniałej sprzeczności można mówić wtedy, gdy nie budzi ona żadnych wątpliwości, czyli jest dostrzegalna dla przeciętnego prawnika bez konieczności przeprowadzania pogłębionej analizy materiału dowodowego.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Paweł Czubik (przewodniczący)
SSN Leszek Bosek (sprawozdawca)
ławnik SN Joanna Rebisz-Wojtala
w sprawie z powództwa J. K. przeciwko I. W. o zapłatę po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 25 czerwca 2020 r. skargi nadzwyczajnej Prokuratora Generalnego od wyroku Sądu Okręgowego w Z. z dnia 19 marca 2014 r., sygn. akt I Ca (...)
1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w Z. do ponownego rozpoznania;
2. znosi wzajemnie koszty procesu w postępowaniu przed Sądem Najwyższym.
Uzasadnienie
Pismem z 4 grudnia 2019 r. Prokurator Generalny wniósł skargę nadzwyczajną na wyrok Sądu Okręgowego w Z. z 19 marca 2014 r., I Ca (...), oddalający apelację pozwanej od wyroku Sądu Rejonowego w Z. z 31 października 2013 r., I C (...) w sprawie z powództwa J. K. przeciwko I. W. o zapłatę zachowku.
Sąd Rejonowy w Z. postanowieniem z 6 lutego 2009 r., I Ns (...), stwierdził, że spadek po L. K. zmarłej dnia 10 czerwca 2008 r. na podstawie testamentu holograficznego z dnia 23 kwietnia 2008 r. nabyła w całości jej córka I. W. W tymże testamencie spadkodawczyni L. K. dokonała zapisów na rzecz swoich synów tj. na rzecz M. K. w postaci udziału we współwłasności działki nr 307, oraz na rzecz J. K. w postaci udziału we współwłasności działki nr 376. Synów swoich nie wydziedziczyła. W chwili śmierci L. K. była wdową po E. K.