Wyrok SN z dnia 16 stycznia 2020 r., sygn. III UK 407/18

Sąd Najwyższy dostrzegł możliwość przygotowania tłumaczeń w ramach umowy o dzieło, podkreślając, że przez przetworzenie tekstu w języku obcym powstaje konkretny rezultat w formie tekstu w języku użytym do dokonania tłumaczenia i tylko ten rezultat, a nie czynności do niego prowadzące, mogą stanowić przedmiot umowy stron, zawartej i ukształtowanej w granicach zakreślonych przez prawo, naturę stosunku prawnego oraz zasady współżycia społecznego. Wszystko zależy od ukształtowania przez strony treści umowy (essentialia negotii) oraz od sposobu jej wykonywania.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dawid Miąsik (przewodniczący)

SSN Bohdan Bieniek

SSN Beata Gudowska (sprawozdawca)

w sprawie z odwołania C. Sp. z o.o. w W. (obecnie L. Sp. z o.o. w W.) od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. z udziałem K. B. o objęcie ubezpieczeniem społecznym, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 16 stycznia 2020 r., skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 25 października 2017 r., sygn. akt III AUa (...),

oddala skargę.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 25 października 2017 r. Sąd Apelacyjny w (...) zmienił zaskarżony przez C. Sp. z o.o. (obecnie L. Sp. z o. o. w W. ) wyrok Sądu Okręgowego w W. z dnia 6 lutego 2017 r., stwierdzając, że K. B. nie podlegał obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu w okresach od dnia 26 kwietnia 2010 r. do dnia 11 czerwca 2010 r., od dnia 14 czerwca 2010 r. do dnia 16 lipca 2010 r., od dnia 31 lipca 2010 r. do dnia 2 października 2010 r. i od dnia 18 października 2010 r. do dnia 12 listopada 2010 r. Realizował wtedy kolejne umowy o dzieło, dokonując tłumaczenia tekstów specjalistycznych, takich jak wnioski patentowe, ulotki systemu chirurgicznego i instrukcje systemu diagnostycznego. Odmiennie od Sądu pierwszej instancji Sąd drugiej instancji przyjął, że rezultat jego pracy miał charakter zindywidualizowany i autonomiczną wartość w obrocie, gdyż tłumaczenie wymagało nie tylko należytej staranności, lecz także doświadczenia i wysokiej znajomości specyficznego fachowego słownictwa, doboru słów oraz wysoce specjalistycznych umiejętności technicznych, dzięki którym tłumaczone teksty miały być zrozumiałe dla odbiorcy i nadawały się do zastosowania. Czynności tłumaczenia nie były czynnościami powtarzalnymi, gdyż za każdym razem zawierana była umowa, której wykonanie polegało na realizacji konkretnego zamówienia, tj. przetłumaczeniu tekstu indywidualnie oznaczonego odpowiednim kodem.