Postanowienie SN z dnia 12 czerwca 2020 r., sygn. II CSK 22/20

Art. 1019 § 2 k.c. pozwala spadkobiercy, który pod wpływem błędu lub groźby nie złożył w terminie oświadczenia co do tego, czy przyjmuje spadek, czy go odrzuca, na uchylenie się od skutków prawnych niezachowania terminu. Z art. 1119 § 1 w związku z art. 88 § 2 k.c. wynika, że uchylenie to powinno nastąpić przed upływem roku od dnia wykrycia błędu. Chodzi tu o wykrycie błędu objętego zakresem zastosowania tego przepisu, nie zaś "błędu" polegającego na niewiedzy o istnieniu możliwości uchylenia się od skutków niezłożenia oświadczenia woli, względnie braku świadomości, że możliwość ta jest obwarowana rocznym terminem liczonym od dnia wykrycia błędu. Termin wynikający z art. 1119 § 1 w związku z art. 88 § 2 k.c. ma charakter prekluzyjny, nie może on być zatem przedłużany ani skracany, nie podlega przywróceniu, a po jego upływie rozważane uprawnienie definitywnie wygasa.