Postanowienie SN z dnia 25 czerwca 2019 r., sygn. II PK 175/18

O ile wykonywanie poleceń przełożonych jest w świetle art. 100 § 1 k.p. jednym z podstawowych obowiązków pracowniczych, to nie każde niezastosowanie się do owych poleceń może być kwalifikowane jako poważne uchybienie temu obowiązkowi. W szczególności, pracownik nie powinien bezkrytycznie wykonywać wszystkich poleceń przełożonych, lecz tylko te, które dotyczą pracy i które nie są niezgodne z prawem. Co więcej, bezkrytyczne wykonanie bezprawnego polecenia, którego realizacja choćby potencjalnie zagraża interesom pracodawcy i którego szkodliwości dla tych interesów pracownik był albo powinien być świadomy, może zostać zakwalifikowane jako naruszenie określonego w art. 100 § 2 pkt 4 k.p. pracowniczego obowiązku dbałości o dobro zakładu pracy, a nawet może uzasadniać wypowiedzenie umowy o pracę. Zastosowanie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. jest możliwe tylko wówczas, gdy w okolicznościach konkretnego przypadku pracownikowi można przypisać zawinienie w kwalifikowanej postaci winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa, a rozwiązanie umowy o pracę w tym trybie - jako nadzwyczajny sposób rozwiązania stosunku pracy - powinno być stosowane przez pracodawcę wyjątkowo i z ostrożnością.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Franczak

w sprawie z powództwa J.J. przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej [...] w W. o przywrócenie do pracy, wynagrodzenie za cały okres pozostawania bez pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 25 czerwca 2019 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 30 stycznia 2018 r., sygn. akt XXI Pa [...],

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 4.170 zł (cztery tysiące sto siedemdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w W. wyrokiem z dnia 30 stycznia 2018 r., po rozpoznaniu apelacji obu stron, zmienił zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego [...] w W. z dnia 26 kwietnia 2017 r. w jego punktach II, III, VI, VIII i IX w ten sposób, że zasądził od pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej "[...]" w W. na rzecz powoda J.J. wynagrodzenie za cały okres pozostawania bez pracy z wyłączeniem okresu od dnia 2 października 2013 r. do dnia 31 stycznia 2014 r. pod warunkiem stawienia się powoda do pracy w terminie 7 dni, przyjmując, że miesięczne wynagrodzenie powoda wynosiło 13.000 zł brutto; zasądził od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego [...] w W. kwotę 26.000 zł tytułem zwrotu opłaty od pozwu;