Wyrok SN z dnia 19 marca 2019 r., sygn. III PK 32/18

1. Czasem pracy (art. 128 § 1 k.p.) pracownika wykonującego obowiązki pracownicze na określonym obszarze, do czego konieczne jest stałe przemieszczanie się, jest także czas poświęcony na niezbędne przejazdy.

2. Nieusprawiedliwiony byłby generalny wniosek, iż dla celów ustalenia czasu wykonywania pracy ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy, brany jest pod uwagę wyłącznie czas faktycznego jej świadczenia. Innymi słowy błędne jest założenie, że w każdym wypadku czas takiej przerwy nie wpływa na przekroczenie obowiązujących pracownika norm dobowych i tygodniowych czasu pracy i jednocześnie nie uprawnia do otrzymania dodatkowego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Myszka (przewodniczący)

SSN Jolanta Franczak (sprawozdawca)

SSN Dawid Miąsik

w sprawie z powództwa B. Ł. przeciwko R. Sp. z o.o. z siedzibą w W. o wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych, dodatki za pełnienie funkcji, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 19 marca 2019 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we W. z dnia 14 września 2017 r., sygn. akt VIII Pa [...],

1. odrzuca skargę kasacyjną w części dotyczącej oddalenia apelacji powoda,

2. uchyla zaskarżony wyrok w pozostałej części i przekazuje sprawę w tym zakresie Sądowi Okręgowemu we W. do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy we W. wyrokiem z dnia 27 marca 2017 r. zasądził od pozwanej R. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na rzecz powoda B. Ł. kwotę 17.971,49 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi w sposób opisany sentencją wyroku (pkt I), oddalił powództwo w pozostałym zakresie (pkt II), nakazał pozwanej zapłatę na rzecz Skarbu Państwa kwoty 2.243,51 zł tytułem opłaty od pozwu oraz poniesionych w toku postępowania wydatków (pkt III), zniósł wzajemnie koszty procesu poniesione przez strony (pkt IV), nie obciążył powoda kosztami sądowymi (pkt V) oraz wyrokowi w punkcie I nadał rygor natychmiastowej wykonalności w zakresie kwoty 4.014,67 zł (pkt VI).