Wyrok SN z dnia 25 stycznia 2018 r., sygn. II PK 334/16

Rozwiązanie umowy o pracę w trybie przewidzianym w w art. 5 ust. 2 i 6 ustawy o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne wymaga zaistnienia przesłanki w postaci winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa w rozumieniu art. 52 § 1 pkt 1 k.p. Z uwagi na istotne podobieństwo uregulowań zawartych w art. 5 ust. 6 oraz w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o ograniczeniu poglądy te bez wątpienia zachowują aktualność także w przypadku stosowania trybu przewidzianego w drugim z wymienionych przepisów. W zależności od całokształtu okoliczności danego przypadku naruszenie przez pracownika ograniczeń, o których mowa w art. 4 ustawy o ograniczeniu, może być zawinione w różnym stopniu (od winy umyślnej, przez rażące niedbalstwo do najlżejszej postaci winy nieumyślnej). Może też być całkowicie niezawinione. Dlatego w przypadkach braku zawinienia oraz lżejszych postaci winy sankcja w postaci rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o graniczeniu (w związku z art. 52 § 1 pkt 1 k.p.) byłaby oczywiście nieproporcjonalna do zachowania pracownika.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Maciej Pacuda (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Jolanta Frańczak

SSN Zbigniew Myszka

w sprawie z powództwa J. Ł. przeciwko Powiatowemu Inspektoratowi Nadzoru Budowlanego w Z. o odszkodowanie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 25 stycznia 2018 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego w Z. z dnia 14 lipca 2016 r.6,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powódka J. Ł. w pozwie skierowanym przeciwko pozwanemu Państwowemu Inspektoratowi Nadzoru Budowlanego w Z. domagała się przywrócenia do pracy na poprzednio zajmowane stanowisko pełniącej obowiązki głównej księgowej w wymiarze pół etatu.