Wyrok SN z dnia 28 czerwca 2016 r., sygn. I PK 178/15

Rozwiązanie umowy o pracę w trybie art. 5 ust. 2 w zw. z art. 5 ust. 6 ustawy antykorupcyjnej wymaga zaistnienia przesłanki w postaci winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa.

Biuletyn SN Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych nr 9/2016

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący)

SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca)

SSN Piotr Prusinowski

w sprawie z powództwa R. C. przeciwko Zakładowi Komunalnemu Gminy D. o przywrócenie do pracy i wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 28 czerwca 2016 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. z dnia 20 listopada 2014 r.,

oddala skargę kasacyjną i zasądza od strony pozwanej na rzecz strony powodowej 1020 zł (jeden tysiąc dwadzieścia) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powód R. C. 17 maja 2013 r. wniósł pozew przeciwko Wójtowi Gminy D. i Urzędowi Gminy D. o przywrócenie do pracy u pozwanego na poprzednich

warunkach oraz wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy. Pismem z 5 lipca 2013 r. powód wniósł o zmianę pozwanego na Zakład Komunalny Gminy D.

Sąd Rejonowy w . po ponownym rozpoznaniu sprawy, wyrokiem z 24 czerwca 2014 r. zasądził od pozwanego Zakładu Komunalnego Gminy D. na rzecz powoda odszkodowanie w wysokości 14.946 zł za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika (pkt 1), oddalił powództwo w pozostałym zakresie, to jest o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach i wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy (pkt 2), zasądził od pozwanego na rzecz powoda zwrot kosztów procesu (pkt 3), w zakresie pkt 1 co do kwoty 4.982 zł nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności (pkt 4). Sąd ustalił, że powód był kierownikiem Zakładu Komunalnego Gminy D. Na stanowisko to został mianowany 12 czerwca 1997 r. Z dniem 1 stycznia 2012 r. jego stosunek pracy z mianowania przekształcił się na stosunek pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na podstawie art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. z 2008 r. Nr 223, poz. 1453, ze zm.). Powód 26 czerwca 2009 r. zarejestrował działalność gospodarczą, a 6 lipca 2009 r. złożył w Urzędzie Gminy D. pismo adresowane do Wójta Gminy D. z informacją, że rozpoczął działalność gospodarczą. Działalność gospodarczą wyrejestrował 8 lutego 2013 r. Od 25 marca 2013 r. do 16 kwietnia 2013 r. Centralne Biuro Antykorupcyjne w P. przeprowadziło kontrolę przestrzegania przez powoda w latach 2009-2013 r. przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne. W wystąpieniu pokontrolnym wniosło o odwołanie powoda ze stanowiska kierownika Zakładu Komunalnego Gminy D. wobec naruszenia przez niego przepisów ww. ustawy. W dniu 16 maja 2013 r. Wójt Gminy działający jako kierownik urzędu rozwiązał z powodem stosunek pracy na podstawie art. 5 ust. 2 i w zw. z art. 2 pkt 6 i art. 4 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne, art. pkt 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych w zw. z art. 52 § 1 k.p. Jako przyczynę rozwiązania wskazano naruszenie przepisu prawa wobec prowadzenia działalności gospodarczej w trakcie pełnienia funkcji kierownika Zakładu Komunalnego. W dniu 24 maja 2013 r. powód zawarł z Zakładem Komunalnym Gminy D. umowę zlecenie, na podstawie, której doradza obecnemu kierownikowi Zakładu. W ocenie Sądu Rejonowego rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia było zasadne. Powód jako kierownik Zakładu Komunalnego Gminy D. spełniał przesłanki z art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne i jako kierownik jednostki organizacyjnej gminy naruszył zakaz opisany w art. 4 pkt 6 tej ustawy, prowadząc od 26 czerwca 2009 r. do 8 lutego 2013 r. działalność gospodarczą na własny rachunek. Sąd Rejonowy stwierdził jednocześnie, że oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę naruszało wymóg formalny wynikających z art. 5 ust. 2 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej..., ponieważ umowę o pracę rozwiązano z powodem po upływie miesiąca od dnia, w którym właściwy organ -wójt - uzyskał informację o przyczynie rozwiązania umowy o pracę. Z tego powodu Sąd na podstawie art. 56 k.p. w zw. z art. 45 § 2 k.p. i art. 5 ust. 6 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej. zasądził na rzecz powoda odszkodowanie w wysokości wynikającej z art. 58 k.p. W ocenie Sądu niemożliwym było, aby wójt nie wiedział o prowadzonej działalności gospodarczej przez powoda. Ponadto, rozwiązanie umowy o pracę z powodem nastąpiło nie z uwagi na to, że zaszła przyczyna uzasadniająca to rozwiązanie, ale dlatego, że zawnioskowało o to Centralne Biuro Antykorupcyjne w wystąpieniu pokontrolnym. Sąd podkreślił również, że powód będąc przedstawicielem władz publicznych, który orzeka o prawach i obowiązkach obywateli w sposób rażący naruszył przepisy ustawy. Zdaniem Sąd okoliczność czy powód miał wiedzę o treści art. 4 pkt 6 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej. nie miała znaczenia, ponieważ taką wiedzę powód miał obowiązek posiadać.