Wyrok SN z dnia 29 listopada 2017 r., sygn. I UK 99/17

Wartość świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników stanowi podstawę do naliczenia składek ZUS.

Gazeta Prawna nr 232/2017

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Maciej Pacuda (przewodniczący)

SSN Jolanta Frańczak

SSN Beata Gudowska (sprawozdawca)

w sprawie z odwołania D. Spółki Akcyjnej z siedzibą w [...] przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w [...] z udziałem zainteresowanych: [...jo ustalenie obowiązku ubezpieczenia, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 29 listopada 2017 r., skargi kasacyjnej D. Spółki Akcyjnej od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 16 listopada 2016 r,

1. oddala skargę kasacyjną,

2. zasądza od skarżącej spółki na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w [...] kwotę 2.400 zł (dwa tysiące czterysta) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 16 listopada 2016 r. Sąd Apelacyjny w [...], III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił apelację D. Spółki Akcyjnej z siedzibą w [...] od wyroku Sądu Okręgowego w [...] z 27 kwietnia 2016 r., oddalającego jej odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w [...] z dnia 3 czerwca 2015 r. w przedmiocie uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne wartości kosztów ponoszonych przez spółkę z tytułu zakwaterowania jej pracowników w Niemczech, miejscu wysłania do prac budowlanych.

Spór dotyczył pracowników nieodbywających podróży służbowej, lecz delegowanych do pracy za granicą w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej na podstawie przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.Urz. UE nr L 166/1 z dnia 30 kwietnia 2004 r. ze zm.; dalej "rozporządzenie nr 883/2004") i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczącego wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji zabezpieczenia społecznego (Dz.Urz. UE L 284/1 z dnia 30 października 2009 r.; dalej "rozporządzenie nr 987/2009"), nadal podlegających ustawodawstwu polskiemu w zakresie ubezpieczeń społecznych. Byli oni zatrudnieni przy montażu budynków mieszkalnych od marca 2011 r. do stycznia 2014 r. Pracodawca organizował im korzystanie z zakwaterowania w pobliżu miejsca pracy i pokrywał jego koszty, respektując § 19 regulaminu wynagradzania obowiązującego w spółce do dnia 6 stycznia 2012 r., który stanowił, że pracownikowi skierowanemu do pracy za granicą przysługuje bezpłatne zakwaterowanie, a w razie jego niezapewnienia, ryczałt na pokrycie kosztów zakwaterowania w wysokości określonej w obowiązujących przepisach oraz § 21 nowego regulaminu, obowiązującego od dnia 7 stycznia 2012 r., według którego pracodawca mógł przyznać pracownikowi świadczenie dodatkowe związane z podjęciem pracy w kraju oddelegowania w postaci bezpłatnego zakwaterowania albo ryczałtu pieniężnego na zakwaterowanie i wyżywienie, co najmniej w wysokości określonej w przepisach obowiązujących w kraju zatrudnienia lub udzielić pomocy w organizacji zakwaterowania, a także ewentualnie zaliczkowo opłacać zakwaterowanie w imieniu pracownika. W praktyce kwota przeznaczona na zakwaterowanie była wypłacana jako ryczałt kierownikom budowy, którzy opłacali kwatery dla siebie i pracowników. Rzeczywisty koszt związany z zakwaterowaniem w całości ponosiła spółka.