Postanowienie SN z dnia 22 czerwca 2016 r., sygn. III UZ 6/16

1. Wymaganie formalne przedstawienia w skardze kasacyjnej wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania i jego uzasadnienia (art. 398⁴ § 2 k.p.c.) nie jest spełnione w razie całkowitego braku tego wniosku lub braku jakiegokolwiek jego uzasadnienia.

2. Pełnomocnictwo procesowe nie obejmuje umocowania do wniesienia skargi kasacyjnej (udziału w postepowaniu kasacyjnym), jeżeli treść oświadczenia woli w tym przedmiocie umieszczona jest w dokumencie pełnomocnictwa pod podpisem mocodawcy.

Biuletyn SN Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych nr 6/2016

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Józef lwulski (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Dawid Miąsik

SSN Maciej Pacuda

w sprawie z odwołania A. W. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o prawo do emerytury pomostowej, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 22 czerwca 2016 r., zażalenia odwołującego się na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 15 kwietnia 2016 r.,

oddala zażalenie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 15 kwietnia 2016 r, Sąd Apelacyjny odrzucił skargę kasacyjną ubezpieczonego A. W. od wyroku tego Sądu z dnia 4 listopada 2015 r. w sprawie przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w L. o prawo do emerytury pomostowej. W uzasadnieniu postanowienia odrzucającego skargę kasacyjną Sąd Apelacyjny wywiódł, że pełnomocnik ubezpieczonego adwokat A. S. w dniu 7 marca 2016 r. złożyła skargę kasacyjną, która była dotknięta brakami formalnymi, gdyż do skargi nie dołączono pełnomocnictwa uprawniającego do sporządzenia tego środka zaskarżenia, a ponadto skarga nie zawierała uzasadnienia wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania. W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia braków formalnych skargi pełnomocnik ubezpieczonego w dniu 7 kwietnia 2016 r. przedłożyła bowiem pismo procesowe, w którym wyjaśniła, że w ramach udzielonego jej pełnomocnictwa jest upoważniona do sporządzenia skargi kasacyjnej a w skardze przedstawiono uzasadnienie wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania. Mając to na względzie, Sąd Apelacyjny uznał, że pełnomocnik procesowy ubezpieczonego w zakreślonym terminie nie usunęła braków formalnych skargi kasacyjnej, wobec czego skargę należało odrzucić w oparciu o podstawę prawną wynikającą z art. 398 § 2 k.p.c. W ocenie Sądu Apelacyjnego, skoro pełnomocnictwo udzielone pełnomocnikowi ubezpieczonego dotyczy sprawy „odwołania od decyzji ZUS (...) przed wszystkimi instancjami z prawem udzielenia substytucji", to obejmuje ono reprezentację ubezpieczonego na etapie postępowania przed sądem pierwszej instancji oraz sądem odwoławczym. Tymczasem postępowanie przed Sądem Najwyższym, w tym sporządzenie skargi kasacyjnej, nie jest postępowaniem „w instancji". W rozpoznawanej sprawie sporządzenie skargi kasacyjnej w imieniu ubezpieczonego wymagało zatem udzielenia przez mocodawcę odrębnego pełnomocnictwa, które powinno obejmować tę czynność procesową. Sąd Apelacyjny zauważył, że wprawdzie na dokumencie pełnomocnictwa, który znajduje się w aktach sprawy, widnieje informacja, że pełnomocnik jest uprawniony do sporządzenia skargi kasacyjnej, tym niemniej w ocenie Sądu ta czynność nie jest objęta umocowaniem, jakiego dokonał ubezpieczony, bo w tym zakresie pełnomocnictwo nie zostało opatrzone podpisem mocodawcy. Z tej przyczyny skarga jest dotknięta brakiem formalnym, którego pełnomocnik nie usunęła w wyznaczonym terminie. Według Sądu drugiej instancji, skarga jest dotknięta również brakiem polegającym na nieprzedstawieniu w niej uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania. Zdaniem Sądu Apelacyjnego, obowiązkiem skarżącego było przedstawienie „odpowiedniego, wyodrębnionego wywodu prawnego", który zawierałby argumentację świadczącą o potrzebie rozpoznania skargi. Takiego wywodu w skardze nie przedstawiono i mimo odrębnego wezwania brak ten nie został naprawiony.