Wyrok SN z dnia 27 stycznia 2016 r., sygn. III BP 3/15

Przepis art. 322 k.p.c. może być stosowany do udowodnienia wysokości żądania, zarówno w sprawie o naprawienie szkody, jak i w sprawie o zwrot bezpodstawnego wzbogacenia.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Józef Iwulski (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Bogusław Cudowski

SSN Jolanta Frańczak

w sprawie z powództwa Izby Celnej w B. przeciwko A. D. o 707,62 zł, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 27 stycznia 2016 r., skargi pozwanego o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w L. z dnia 18 czerwca 2014 r.,

oddala skargę.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 22 stycznia 2014 r., Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w B. zasądził od pozwanego A.D.na rzecz powodowej Izby Celnej w B. kwotę 707,62 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 28 sierpnia 2013 r. do dnia zapłaty i orzekł o kosztach procesu.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że pozwany jako funkcjonariusz Służby Celnej pełnił służbę w powodowej Izbie Celnej od 30 września 1991 r. do 27 grudnia 2012r. Stosunek służbowy ustał w następstwie zwolnienia pozwanego ze służby na podstawie art. 105 pkt 10 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (aktualnie jednolity tekst: Dz.U. z 2015 r., poz. 990 ze zm.). Pismem z dnia 28 czerwca 2013 r. powodowa Izba Celna, powołując się na art. 131 ust. 2 tej ustawy, wezwała pozwanego do uiszczenia kwoty 707,62 zł tytułem rozliczenia kosztów amortyzacji sortów mundurowych. To wezwanie zostało ponowione kolejnym pismem z dnia 14 sierpnia 2013 r. Pozwany nie zapłacił wskazanej kwoty w terminie wyznaczonym przez Izbę, przy czym nie negował, że dysponował sortami mundurowymi, które otrzymał od strony powodowej.