Wyrok SN z dnia 10 lutego 2016 r., sygn. I CSK 5/14

Jeżeli stwierdzono wydanie z naruszeniem prawa decyzji odmawiającej byłemu właścicielowi przyznania prawa do gruntu na podstawie art. 7 ust 1 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowania gruntów na obszarze m. st. Warszawy, to źródłem poniesionej przez niego szkody nie jest decyzja zezwalająca na sprzedaż lokalu w budynku położonym na nieruchomości, także w razie stwierdzenia jej wydania z naruszeniem prawa.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Antoni Górski

SSN Hubert Wrzeszcz

w sprawie z powództwa D. B., J.Z. i A. Z. przeciwko Skarbowi Państwa - Wojewodzie [...] o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 lutego 2016 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 25 lipca 2013 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 1 października 2012 r. Sąd Okręgowy w W. zasądził o Skarbu Państwa - Wojewody [...] na rzecz D. B. kwotę 638.350 zł, na rzecz J. Z. kwotę 425.566,67 zł i na rzecz A. Z. kwotę 212.783,33 zł wraz z ustawowymi odsetkami oraz orzekł o kosztach procesu. Ustalił, że do 1945 r. własność nieruchomości położonej przy ul. P. [...] w W. przysługiwała W. Z. i A. B., których następcami prawnymi są powodowie. Wniosek o przyznanie prawa własności czasowej tej nieruchomości, złożony na podstawie art. 7 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy, został rozstrzygnięty negatywnie orzeczeniem Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawie z dnia 22 czerwca 1953 r. Powyższa decyzja została utrzymana w mocy decyzją Ministra Gospodarski Komunalnej z dnia 23 września 1953 r., natomiast decyzją z dnia 25 maja 1999 r. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast stwierdził wydanie decyzji z dnia 23 września 1953 r. w części dotyczącej sprzedanych lokali nr 3, 4, 5, 6, 8, 9, 10 i 11 z naruszeniem prawa, a w pozostałej części stwierdził jej nieważność. Decyzją z dnia 15 listopada 1999 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie uchyliło decyzję Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy z dnia 22 czerwca 1953 r. i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania. Decyzjami z dnia 27 września 2001 r. Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy ustanowił na rzecz powodów prawo użytkowania wieczystego co do udziału wynoszącego łącznie 0,302 w odniesieniu do gruntów wskazanych w tej decyzji, w tym na rzecz D. B. w 3/6, a na rzecz A. Z., D. Z. oraz J. Z. po 1/6. Jednocześnie stwierdzono, że w budynku znajdującym się na gruncie przekazanym w użytkowanie wieczyste, sprzedano lokale mieszkalne nr 3, 4, 5, 6, 8, 9, 10 i 11 wraz z udziałami w gruncie wynoszącymi 0,698 części, przypadających właścicielom tych lokali, a w części budynek stanowi własność dawnych współwłaścicieli. Co do lokali nr 5, 6, 10 i 11 wydano decyzje o ich sprzedaży przed dniem 27 maja 1990 r., a następnie umowami zawartymi w formie aktu notarialnego ustanowiono odrębną własność tych lokali wraz ze związanymi z nimi prawami współwłasności w częściach wspólnych budynku oraz w prawie użytkowania wieczystego do gruntu. W 2007 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w