Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 24 marca 2015 r., sygn. II UK 159/14

Prace pracownika dozoru inżynieryjno-technicznego na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie A (pkt 24 działu XIV) Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, można uznać za prace w szczególnych warunkach, gdy dozór polega na sprawowaniu, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, bezpośredniego nadzoru nad wykonywaniem pracy w szczególnych warunkach.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący)

SSN Zbigniew Hajn (sprawozdawca)

SSA Bohdan Bieniek

w sprawie z wniosku J. S. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. o emeryturę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 24 marca 2015 r., skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 13 czerwca 2013 r.,

1. oddala skargę kasacyjną,

2. zasądza od Skarbu Państwa (kasa Sądu Apelacyjnego) na rzecz adwokata J. O. 120 (sto dwadzieścia) zł, powiększoną o stawkę podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

J. S. odwołał się od decyzji organu rentowego z dnia 27 lipca 2011 r. odmawiającej mu prawa do emerytury. W odpowiedzi na odwołanie organ emerytalny - Oddział ZUS w W. - wniósł o jego oddalenie. Wyrokiem z dnia 30 maja 2012 r. Sąd Okręgowy odwołanie J. S. od zaskarżonej decyzji oddalił.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że J. S., urodzony 8 sierpnia 1950 r., złożył 4 czerwca 2011 r. wniosek o emeryturę. W okresie od 1 kwietnia 1986 r. do 1 stycznia 1999 r. odwołujący się pracował w Instytucie Gruźlicy i Chorób Płuc w W. jako kierownik Działu Administracyjno-Ekonomicznego. Jego obowiązki polegały na nadzorowaniu i organizacji pracy w jednostkach podległych, tj. sekcji gospodarczej, sekcji żywienia, kuchni, pralni, szwalni, sporządzaniu sprawozdań z działalności pionu administracyjno-gospodarczego, nadzór nad podległymi jednostkami. Z tytułu wykonywanej pracy od 1 lipca 1989 r. ubezpieczony otrzymywał dodatek za szkodliwe warunki pracy. W 1992 r. zachorował na wirusowe zapalenie wątroby typu C, upatrując przyczyn choroby w wykonywanej pracy. Jego prośba o wydanie świadectwa pracy w warunkach szczególnych, została załatwiona odmownie. Odwołujący się nie był bezpośrednio zatrudniony przy zbieraniu lub transporcie odpadów niebezpiecznych, które wchodzą w skład odpadów szpitalnych. Sąd ustalił, że zakres jego obowiązków nie stwarzał zagrożenia zarażeniem wirusem WZW typu C. W rezultacie Sąd stwierdził, powołując się na opinię biegłej, że od 1 kwietnia 1986 r. do 1 stycznia 1999 r. odwołujący się nie wykonywał stale i w pełnym wymiarze pracy w warunkach szczególnych.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00