Wyrok SN z dnia 4 marca 2015 r., sygn. IV CSK 410/14

Korzystanie z części nieruchomości bez podstawy prawnej i w złej wierze samo w sobie nie jest deliktem cywilnym. Dlatego nie można tylko z tego powodu żądać odszkodowania.

Gazeta Prawna nr 45/2015

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Wojciech Katner

SSA Jacek Grela

Protokolant Katarzyna Jóskowiak

w sprawie z powództwa J. S. przeciwko E. - O. Spółce Akcyjnej w G. o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 4 marca 2015 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 30 stycznia 2014 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 30 stycznia 2014 r., uwzględniwszy w nieznacznym stopniu apelację pozwanej E.-O. S.A. w G., zasądził od niej na rzecz J. S. kwotę 340 214,10 zł (w miejsce kwoty 341 189,10 zł) z odsetkami. Wyrok ten został oparty na następującej podstawie faktycznej i prawnej.

Wyrokiem z dnia 25 marca 2011 r. Sąd Okręgowy w G. zasądził od poprzednika prawnego pozwanej na rzecz powoda, jako właściciela bliżej opisanych nieruchomości nabytych w 1995 i 2000 roku, kwotę 31 592 zł jako "odszkodowanie z tytułu posadowienia na jego nieruchomości słupów energetycznych za rok 2007". Brak jest umów zawartych przez strony lub ich poprzedników prawnych, które regulowałyby kwestie wynagrodzenia za posadowienie słupów i dostęp do nich. W czerwcu 2011 r. powód wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 379 104 zł "tytułem roszczeń związanych z bezumownym korzystaniem z jego nieruchomości (...) przez okres 12 lat: 1998-2006 i 2008-2010". W okresie tym powód wskutek zajęcia jego nieruchomości przez słupy energetyczne poniósł szkodę, na którą złożyły się: nadpłacony podatek rolny (582 zł), utrata dochodu rolniczego (7 383 zł), koszt dodatkowych czynności agrotechnicznych (277 865 zł) oraz koszt "obkaszania" słupów (54 384 zł). Poniesienie szkód w tej wysokości zostało przyjęte na podstawie opinii biegłego, który "poczynił wszystkie ustalenia konieczne dla rozstrzygnięcia sprawy", uwzględniając fakty i wartości świadczące o poniesieniu szkody w postaci straty lub utraconych korzyści. Sąd wskazał, że podstawy odpowiedzialności pozwanej nie stanowiły przepisy art. 224 i n. k.c., na których powód mógłby oprzeć żądanie, gdyż powód nie dochodził wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości, lecz w toku postępowania jako podstawę żądania powołał art. 415 k.c.