Wyrok SN z dnia 18 września 2014 r., sygn. III PK 2/14

Istota postępowania apelacyjnego sprowadza się do tego, że sąd odwoławczy rozpoznaje sprawę ponownie, kontynuując rozprawę rozpoczętą przed sądem pierwszej instancji. Obowiązkiem sądu drugiej instancji jest nie tylko zastosowanie właściwego prawa materialnego i usunięcie ewentualnych błędów popełnionych w tym zakresie przez sąd pierwszej instancji, ale także (a w zasadzie przede wszystkim) dokonanie własnych ustaleń faktycznych. Jeżeli te ustalenia odpowiadają w pełni ustaleniom poczynionym przez sąd pierwszej instancji, to nie ma potrzeby ich powtarzania i wystarczy, że sąd odwoławczy się na nie powoła i je zaaprobuje. Sytuacja wygląda zgoła inaczej, gdy sąd drugiej instancji dokonuje uzupełnienia materiału dowodowego a następnie zmiany ustaleń faktycznych. Wówczas konieczne jest przedstawienie w uzasadnieniu wyroku wywodu zawierającego pełną ocenę dowodów, z którego to uzasadnienia będzie wynikać całość (odmiennej) podstawy faktycznej rozstrzygnięcia.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Józef Iwulski (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Zbigniew Myszka

SSN Krzysztof Staryk

w sprawie z powództwa A. M. przeciwko Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa o przywrócenie do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 18 września 2014 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej

od wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia 12 września 2013 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu - Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 29 stycznia 2013 r., IV P 379/12, Sąd Rejonowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. oddalił powództwo A.M. przeciwko Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa o przywrócenie do pracy i nie obciążył powoda obowiązkiem zwrotu kosztów procesu stronie pozwanej.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że powód świadczył pracę w pozwanej Agencji na stanowisku kierownika biura wsparcia inwestycyjnego. W dniu 13 maja 2011 r. powód zawarł z Gminą N.(reprezentowaną przez wójta M.S.) umowę dzierżawy działki o numerze 730 o powierzchni 180 ha położonej w obrębie P.na terenie Gminy N. Działka ta została Gminie N. przekazana przez Skarb Państwa na podstawie umowy użyczenia z dnia 12 maja 2011 r. W umowie użyczenia Gmina zobowiązała się, że nie odda tej nieruchomości do używania osobie trzeciej. W latach 2011-2012 powód składał w pozwanej Agencji wnioski o przyznanie dopłat rolniczych i na tej podstawie otrzymał łącznie 166 tys. zł tytułem dopłat rolno-środowiskowych oraz około 90 tys. zł tytułem dopłat obszarowych. W związku z otrzymywanymi dopłatami powód był zobowiązany do koszenia użytków rolnych i zbioru biomasy. Koszty, jakie z tego tytułu ponosił, zostały oszacowane na sumę 100 tys. zł. Zebrana biomasa była sprzedawana w cenie 100 zł za 1 tonę. Z wydzierżawionego terenu powód uzyskiwał około 60 ton biomasy. W dniach 15 kwietnia i 31 maja 2011r. powód reprezentujący prezesa pozwanej Agencji zawarł z M.S.oraz B.S.(dziećmi wójta Gminy N.) umowy o przyznanie pomocy, na podstawie których beneficjenci otrzymali z Agencji wsparcie finansowe na podwyższenie konkurencyjności przedsiębiorstwa i zwiększenie poziomu zatrudnienia przez zakup i wprowadzenie nowych technologii. Umowy zostały przygotowane i zawarte zgodnie z procedurami obowiązującymi w tym zakresie. W myśl § 4 Kodeksu Etyki Pracowników Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa pracownik tej Agencji ma być bezstronny w wykonywaniu zadań i obowiązków, w szczególności nie powinien wywoływać podejrzeń o istnieniu związków pomiędzy interesem Agencji a interesem prywatnym. Po ujawnieniu w prasie nieprawidłowości związanych z dzierżawą gruntów powód został wezwany przez pracodawcę do złożenia wyjaśnień. Powód odmówił ich złożenia, oznajmiając jedynie, że grunty wydzierżawiał "po godzinach pracy" i czynił to jako osoba prywatna. W dniu 2 sierpnia 2012 r. powód otrzymał od pracodawcy pismo wypowiadające umowę o pracę, w którym wskazano, że pracodawca utracił do powoda zaufanie w związku z: 1) toczącym się postępowaniem prokuratorskim w przedmiocie bezprawnego poddzierżawienia gruntów rolnych należących do Skarbu Państwa, 2) zatajeniem tego faktu przed pracodawcą oraz 3) publikacją prasową na temat powoda narażającą pracodawcę na utratę dobrego imienia i wizerunku w opinii publicznej. Ponadto utrata zaufania nastąpiła wskutek odmowy przez powoda wyjaśnienia okoliczności sprawy. Według pracodawcy powód jako piastujący stanowisko kierownicze powinien dochować szczególnej staranności i przejrzystości w podejmowanych działaniach, także w sprawach niezwiązanych bezpośrednio z wykonywanymi obowiązkami służbowymi, aby nie narażać pracodawcy jako instytucji publicznej na utratę zaufania społecznego.