Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 4 września 2014 r., sygn. I UK 7/14

1. Zależność art. 39 względem art. 27 pkt 1 ustawy emerytalnej oparta jest relacji lex specialis względem legi generali.

2. Skoro przepis art. 39 ustawy emerytalnej ma charakter normy szczególnej, to zgodnie z dyrektywą exceptiones non sunt excendendae nie może być rozszerzająco interpretowany. Następstwem przyjęcia tego rodzaju opcji interpretacyjnej jest konstatacja o konieczności uwzględnienia przy jego odkodowaniu dyspozycji art. 27 pkt 1 ustawy. Oznacza to, że ostateczna rekonstrukcja przesłanek warunkujących uzyskanie prawa do emerytury na podstawie przepisu art. 39 ustawy emerytalnej nie jest możliwa bez uwzględnienia stażu składkowego i nieskładkowego oraz wieku emerytalnego określonego w art. 27 pkt 1 ustawy.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (przewodniczący)

SSA Piotr Prusinowski (sprawozdawca)

SSN Zbigniew Korzeniowski

w sprawie z odwołania M. K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o prawo do wcześniejszej emerytury, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 4 września 2014 r., skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 25 lipca 2013 r.

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 25 lipca 2013 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację M. K. wniesioną od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 23 listopada 2012 r., oddalającego odwołanie wnioskodawcy od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 23 maja 2012 r., w której odmówiono mu prawa do emerytury.

Rozpoznając apelację ubezpieczonego, Sąd drugiej instancji podzielił ustalenia faktyczne i ocenę prawną dokonaną przez sąd pierwszej instancji. Podstawę rozstrzygnięcia stanowiły następujące fakty. Wnioskodawca, urodzony w dniu 25 marca 1951 r., z zawodu jest górnikiem posiadającym 8 lat, 2 miesiące i 25 dni pracy górniczej wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Na dzień 1 stycznia 1999 r. udowodnił 21 lat, 2 miesiące i 8 dni okresów składkowych i nieskładkowych.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00