Postanowienie SN z dnia 24 kwietnia 2018 r., sygn. I UK 278/17

1. Zależność art. 39 względem art. 27 pkt 1 ustawy emerytalnej oparta jest relacji lex specialis względem legi generali.

2. Skoro przepis art. 39 ustawy emerytalnej ma charakter normy szczególnej, to zgodnie z dyrektywą exceptiones non sunt excendendae nie może być rozszerzająco interpretowany.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Bohdan Bieniek

w sprawie z odwołania Z. D. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w C. o prawo do emerytury, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 24 kwietnia 2018 r., skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 9 marca 2017 r., sygn. akt III AUa [...],

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny w [...] wyrokiem z dnia 9 marca 2017 r. oddalił apelację Z. D. od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 7 września 2016 r., mocą którego oddalono odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. z dnia 28 kwietnia 2016 r., odmawiającej Z. D. i prawa do emerytury.