Wyrok SN z dnia 27 maja 2014 r., sygn. II PK 236/13

Firma, która masowo wypowiada warunki pracy i płacy pracownikom przy okazji wygaśnięcia zakładowego porozumienia, musi się liczyć z wypłatą odpraw. Tym bardziej jeśli wiadomo, że wielu z zatrudnionych nie zgodzi się na nowe warunki.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Myszka (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Józef Iwulski

SSN Roman Kuczyński

w sprawie z powództwa B. G., G. G .przeciwko T. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w P. o odprawę, ustalenie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 27 maja 2014 r., skargi kasacyjnej powódek od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 10 stycznia 2013 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w W. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 10 stycznia 2013 r. Sąd Okręgowy w W. Wydział Pracy oddalił apelację powódek B. G. i G. G. od wyroku Sądu Rejonowego Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w W. z dnia 24 listopada 2011 r. oddalającego powództwo przeciwko T. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością o odprawę i ustalenie oraz nie obciążył powódek kosztami zastępstwa prawnego strony pozwanej w instancji odwoławczej. W sprawie tej ustalono, że powódki były zatrudnione u pozwanego odpowiednio - G. G. od sierpnia 1980 r., od dnia 1 października 2006 r. w oparciu o umowę o pracę na czas nieokreślony, na stanowisku technika jakości, zaś B. G. od maja 1993 r., a od dnia 1 sierpnia 2007 r. w oparciu o umowę o pracę na czas nieokreślony na stanowisku starszego technologa. Pozwany złożył powódkom oświadczenia o wypowiedzeniu warunków pracy i płacy odpowiednio - G. G. w dniu 26 maja 2008 r., a B.G. w dniu 27 maja 2008 r., jako przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie wskazał rozwiązanie się w dniu 30 czerwca 2008 r. Zakładowego Układu Zbiorowy Pracy z dnia 1 lipca 2005 r. (ZUZP) z upływem okresu, na jaki został on zawarty. Wskazano w nich, że w związku z rozwiązaniem się ZUZP pracodawca uważa, że począwszy od 1 lipca 2008 r. mógłby zaprzestać stosowania wynikających z niego warunków pracy i płacy bez żadnych dodatkowych czynności, formalności lub procedur. Jednak dla uchylenia wszelkich wątpliwości, pracodawca składa niniejsze wypowiedzenie warunków pracy i płacy na podstawie art. 241 § 2 k.p., choć jego zdaniem czynność ta jest bezprzedmiotowa (zbędna, nieważna lub nieistniejąca). Nadto pozwany oświadczył, że wypowiada z zachowaniem 3 miesięcznego okresu wypowiedzenia, ze skutkiem na dzień 31 sierpnia 2008 r., warunki pracy i płacy, w ten sposób, że wypowiada wszystkie warunki pracy i płacy wynikające z ZUZP, tj. wszystkie postanowienia ZUZP. Oznacza to, że po upływie okresu wypowiedzenia warunki zatrudnienia pracowników wynikać będą jedynie powszechnie obowiązujących przepisów prawa, innych, poza ZUZP, wewnątrzzakładowych przepisów prawa pracy oraz z umowy o pracę. W dniu 27 maja 2008 r. pozwany ponownie złożył G. G. oświadczenie o wypowiedzeniu warunków pracy i płacy o treści identycznej z oświadczeniem z dnia 26 maja 2008 r. W dniu 14 lipca 2008 r. obie powódki odmówiły przyjęcia zaproponowanych im nowych warunków pracy i płacy, argumentując, że nie otrzymały żadnych konkretnych pozycji dotyczących pracy i płacy u pozwanego, jak również nie przedstawiono im żadnego układu zbiorowego lub regulaminu wynagradzania, który określałby zasady pracy i płacy po dniu 1 lipca 2008 r. Wynagrodzenie G. G. w czasie zatrudnienia u pozwanego obliczone jak ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy wynosiło 3.730 zł brutto miesięcznie, a B. G. 3.576 zł brutto miesięcznie. Zgodnie z postanowieniami § 21 pkt 1 ZUZP, został on zawarty na czas określony do dnia 30 czerwca 2008 r. i nie mógł zostać rozwiązany przed upływem tego okresu. W § 19 ZUZP przewidziano, że pracownikom zwalnianym grupowo w rozumieniu art. 1 ust. 1 z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U. Nr 90, poz. 844 z ze zm., zwanej dalej ustawą o zwolnieniach grupowych), na podstawie decyzji pracodawcy o przeprowadzeniu restrukturyzacji przedsiębiorstwa, przysługuje oprócz odprawy przewidzianej w art. 8 tej ustawy, odprawa dodatkowa w wysokości uzależnionej od stażu pracy, od jednomiesięcznego wynagrodzenia w przypadku zatrudnienia 2 lata i krócej do dwudziestojednokrotnego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony ponad 9 lat.