Wyrok SN z dnia 2 października 2012 r., sygn. II PK 82/12

W sporach, w których pracownik wywodzi swoje roszczenia z faktu naruszenia wobec niego zakazu dyskryminacji, spoczywa na nim obowiązek przytoczenia takich okoliczności faktycznych, które uprawdopodobnią nie tylko to, że jest lub był wynagradzany mniej korzystnie od innych pracowników wykonujących pracę jednakową lub jednakowej wartości (art. 18^3b § 1 w związku z art. 18^3c § 1 pkt 2 k.p.), ale i to, że to zróżnicowanie spowodowane jest lub było niedozwoloną przyczyną (art. 18^3b § 1 pkt 2 w związku z art. 18^3a § 1 k.p.). Dopiero w razie uprawdopodobnienia obu tych okoliczności na pracodawcę przechodzi ciężar wykazania (udowodnienia), że to nierówne traktowanie - jeżeli faktycznie nastąpiło - było obiektywnie usprawiedliwione i nie wynikało z przyczyn pozwalających na przypisanie mu działania dyskryminującego pracownika

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący)

SSN Jolanta Strusińska-Żukowska

SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec (sprawozdawca)

Protokolant Małgorzata Beczek

w sprawie z powództwa P.A. przeciwko Z.S. - Zakład Usług Instalacyjno Budowlany Z.B. w G. o wynagrodzenie i odszkodowanie za naruszenie zasad równego traktowania w zatrudnieniu, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 2 października 2012 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. z dnia 28 października 2011 r., sygn. akt [...]

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w G. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 2 czerwca 2011 r. Sąd Rejonowy w G. zasądził od Z. S. prowadzącej Zakład Usługowo-Instalacyjno-Budowlany "Z.B." w G. na rzecz P.A. kwotę 21.000 zł tytułem odszkodowania za naruszenie zasad równego traktowania w zatrudnieniu. Podstawę rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia.

W okresie od 2 listopada 1998 r. do 31 marca 1999 r. powód był zatrudniony w Samodzielnym Publicznym Szpitalu Klinicznym nr [...] Akademii Medycznej na stanowisku elektryka utrzymania ruchu z wynagrodzeniem w wysokości 650 zł, co w przeliczeniu na godzinę pracy dawało stawkę 3,65 zł, a następnie 4,49 zł. W związku z wygranym w 1999 r. przetargiem na obsługę techniczną szpitala pozwana przejęła zatrudnionych w nim pracowników działu technicznego, w tym powoda, zwierając z nimi nowe umowy o pracę. Powód zatrudniony był u pozwanej w okresie od 1 kwietnia 1999 r. do 20 sierpnia 2008 r. na stanowisku elektryka dokonującego zmianowo technicznej obsługi szpitala, początkowo na pełny etat, a od 1 kwietnia 2000 r. na 3/4 etatu. Jego stawka godzinowa w momencie zawarcia umowy o pracę z pozwaną wynosiła 6,20 zł i została podwyższona od 1 stycznia 2008 r. na 7 zł. Z kolei J.Z., posiadający z powodem "cechy relewantne" z uwagi na taki sam zakres obowiązków, uprawnień oraz sposób zatrudnienia, był zatrudniony u pozwanej w okresie od 1 kwietnia 1999 r. do 30 kwietnia 2001 r. na stanowisku elektryka na pełny etat. Jego stawka godzinowa w momencie zawarcia umowy o pracę z pozwaną wynosiła 7 zł i została podwyższona z dniem 1 maja 2000 r. na 8 zł.