Wyrok SN z dnia 21 stycznia 2008 r. sygn. V KK 37/07

Użyte w art. 64 § 2 k.k. zwroty: „odbył łącznie” oraz „po odbyciu w całości lub w części ostatniej kary”, oznaczają konieczność faktycznego odbywania kary pozbawienia wolności nie tylko za pierwsze, ale także i za drugie przestępstwo objęte układem recydywy.

Z uzasadnienia

Spośród kasacji kwestionujących rozstrzygnięcie Sądu Apelacyjnego w W. w tej sprawie jedynie kasacja wniesiona przez obrońcę skazanego A. S. L. zasługiwała na częściowe uwzględnienie, choć już na wstępie wytknąć należy jej autorowi podniesienie niedopuszczalnego z mocy ustawy zarzutu rażącej niewspółmierności kary. Nie można było natomiast odmówić racji wywodom tego skarżącego w tej części, w której wskazał na wadliwe przypisanie w/w skazanemu popełnienia przestępstwa rozboju na szkodę M. S. - w warunkach recydywy specjalnej wielokrotnej określonej w art. 64 § 2 kk. Przypomnieć trzeba zatem, że przesłankami do wyrażenia przez Sąd I instancji orzekający w tej sprawie takiego stanowiska były następujące skazania:

- wyrok Sądu Okręgowego w W. z dnia 28 lutego 1992 r., sygn. akt III K 193/91 skazujący A. L. za czyny z art. 210 § 2 d.k.k. i art. 11 § 1 d.k.k. w zw. z art. 214 § 1 d.k.k. - na karę łączną 5 lat pozbawienia wolności oraz wyrok Sądu Rejonowego dla W. z dnia 15 kwietnia 1993 r. sygn. akt II K 18/93, którym skazano A. L. za czyn z art. 208 d.k.k. na karę roku pobawienia wolności, które to wyroki zostały objęte wyrokiem łącznym Sądu Wojewódzkiego we W. z dnia 30 czerwca 1993 r. sygn. akt III K 110/93, mocą którego orzeczono wobec A. L. karę łączną 5 lat pozbawienia wolności, którą miał odbyć częściowo w okresie od dnia 7 września 1991 r. do dnia 18 maja 1992 r., od dnia 8 czerwca 1992 r. do dnia 6 maja 1993 r. i od dnia 6 stycznia 1994 r. do dnia 7 czerwca 1995 r.;