Wyrok SN z dnia 15 lipca 2008 r., sygn. III PK 9/08

Pismo pracownika skierowane do pracodawcy, w którym nie został okre­ślony sposób i termin rozwiązania umowy o pracę, nie jest oświadczeniem o jej rozwiązaniu z zachowaniem okresu wypowiedzenia ani ofertą zawarcia porozu­mienia stron, lecz może być zakwalifikowane jedynie jako zaproszenie do roko­wań w przedmiocie rozwiązania umowy o pracę.

Przewodniczący SSN Kazimierz Jaśkowski, Sędziowie SN: Andrzej Wróbel, Józef Iwulski (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 lipca 2008 r. sprawy z powództwa Witolda F. przeciwko Centrum Medycznemu „S.” Spółce z o.o. w L. o wynagrodzenie, na skutek skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie z dnia 8 listopada 2007 r. [...]

1. uchylił  zaskarżony wyrok w punktach I i III i oddalił apelację strony po­zwanej od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Lu­blinie z dnia 28 marca 2007 r. [...];

2. oddalił skargę kasacyjną w pozostałej częśc;

3. zniósł wzajemnie między stronami koszty postępowania apelacyjnego i ka­sacyjnego.

 Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 28 marca 2007 r. [...] Sąd Rejonowy-Sąd Pracy i Ubezpie­czeń Społecznych w Lublinie w sprawie z powództwa Witolda F. przeciwko Centrum Medycznemu „S.” Spółce z o.o. w L. o wynagrodzenie zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 15.300 zł z ustawowymi odsetkami tytułem wynagrodzenia, a w pozo­stałym zakresie oddalił powództwo i zniósł wzajemnie pomiędzy stronami koszty pro­cesu.

Sąd Rejonowy ustalił, że powód jest lekarzem medycyny, specjalizującym się w zagadnieniach dotyczących medycyny sportowej, który w 2003 r. otrzymał od po­zwanej propozycję objęcia placówki zajmującej się medycyną sportową. W dniu 2 listopada 2004 r. powód zawarł z pozwaną umowę o pracę na czas nieokreślony, na podstawie której został zatrudniony na stanowisku dyrektora Centrum Medycyny Sportowej z miesięcznym uposażeniem w wysokości 7.650 zł brutto płatnym do 30 dnia każdego miesiąca. W umowie o pracę strony określiły trzymiesięczny okres wy­powiedzenia. Pomiędzy powodem a kierownictwem pozwanej doszło do nieporozu­mień na tle funkcjonowania placówki zarządzanej przez powoda, w efekcie których powód pismem z dnia 20 kwietnia 2005 r. zwrócił się do pozwanej o „rozwiązanie umowy o pracę w trybie ustawowym”, motywując to „trudnościami obiektywnymi”. Pracodawca w dniu 26 kwietnia 2005 r. wystosował do powoda pismo, w którym stwierdził, że „ustosunkował się pozytywnie do prośby o rozwiązanie umowy o pracę w trybie ustawowym” i wskazał, iż zgodnie z Kodeksem pracy obowiązuje jednomie­sięczny termin wypowiedzenia. Jednocześnie zobowiązano powoda do protokolar­nego przekazania mienia do 27 kwietnia 2005 r., skierowano go na urlop wypoczyn­kowy w okresie od 28 kwietnia 2005 r. do 17 maja 2005 r., a w pozostałym okresie zwolniono go z obowiązku świadczenia pracy. W dniu 26 kwietnia 2005 r. powód zo­stał zapoznany z treścią pisma pracodawcy, jednak odmówił jego podpisania. W dniu 27 kwietnia 2005 r. powód zdał dokumenty, klucze do pomieszczeń i pieczątki, a z dniem 28 kwietnia 2005 r. udał się na urlop wypoczynkowy. Pełnomocnik powoda w piśmie z dnia 10 maja 2005 r. poinformował pozwaną, że stosunek pracy nie został rozwiązany, gdyż stanowisko zawarte w jej piśmie z 26 kwietnia 2005 r. nie zawiera oświadczenia woli w przedmiocie wypowiedzenia umowy o pracę. Pismem z dnia 16 maja 2005 r. pełnomocnik pozwanej odniósł się negatywnie do twierdzeń zawartych w piśmie pełnomocnika powoda z 10 maja 2005 r., w tym do propozycji rozwiązania umowy o pracę za porozumieniem stron. Po powrocie z urlopu w dniu 18 maja 2005 r. powód nie został dopuszczony do wykonywania pracy. Polecono mu jedynie zdanie pozostałych dokumentów. Pracodawca wypłacił powodowi w całości wynagrodzenie za czas urlopu i za maj 2005 r. W dniu 27 czerwca 2005 r. powód wypowiedział po­zwanej umowę o pracę, wezwał ją do zapłaty wynagrodzenia za czerwiec 2005 r. oraz zażądał wypłat wynagrodzenia za okres wypowiedzenia, tj. za miesiące: lipiec, sierpień i wrzesień 2005 r. Powód nigdy nie cofnął swojego oświadczenia złożonego w dniu 20 kwietnia 2005 r., nie uchylał się od jego skutków ani nie powoływał się na żadne wady tego oświadczenia.