Uchwała SN z dnia 26 kwietnia 2007 r. sygn. III CZP 27/07

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Barbara Myszka (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Mirosław Bączyk

SSN Henryk Pietrzkowski

Protokolant Bożena Kowalska

w sprawie z powództwa Tomasza W.

przeciwko Danucie L., Walerii L., Wioletcie L., Markowi L., małoletniemu Jakubowi L. i Juliannie L. o eksmisję,

po rozstrzygnięciu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu jawnym

w dniu 26 kwietnia 2007 r.,

zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Okręgowy w Poznaniu

postanowieniem z dnia 8 grudnia 2006 r., sygn. akt II Ca 2091/05,:

"Czy w przypadku posadowienia budynku na gruncie stanowiącym przedmiot własności tego samego właściciela, ale geodezyjnie podzielonym na dwie działki, czynność prawna polegająca na zbyciu prawa własności do jednej z tych działek gruntu wywoła skutek przeniesienia własności tego gruntu wraz z częścią budynku na tym gruncie posadowioną w myśl zasady wyrażonej w art. 48 k.c., czy też czynność taka nie wywoła wskazanego wyżej skutku jako sprzeczna z uregulowaniem art. 47 § 1 k.c. w zw. z art. 58 § 1 k.c.?"

podjął uchwałę:

Umowa przeniesienia własności części nieruchomości, objętej oddzielną księgą wieczystą, bez jednoczesnego podziału znajdującego się na niej budynku, jest nieważna.

Uzasadnienie

Tomasz Woźniak wnosił o nakazanie eksmisji pozwanych Danuty L., Walerii L., Wioletty L., Marka L., małoletniego Jakuba L., reprezentowanego przez rodziców Wiolettę i Marka L., oraz Julianny L. z pomieszczeń o powierzchni 63,87 m² zajmowanych w budynku położonym w O. przy ul. C. nr 68.

Wyrokiem z dnia 26 lipca 2005 r. Sąd Rejonowy w S. oddalił powództwo, przyjmując za podstawę orzeczenia następujące ustalenia faktyczne.

Przed laty nieruchomości położone w O. przy ul. C. nr 66 i nr 68 stanowiły jedną nieruchomość o obszarze 0.20.29 ha, objętą księgą wieczystą nr 1578, w której jako właścicielka wpisana była Waleria L. Nieruchomość ta była podzielona geodezyjnie na dwie działki: nr 269/1 o obszarze 0.10.07 ha i nr 269/2 o obszarze 0.10.22 ha, z tym że z pominięciem tego podziału posadowiono na niej budynek gospodarczy. W 1968 r. Waleria L. udostępniła synowi Tadeuszowi i jego żonie część tego budynku i pozwoliła im zamieszkać w nim na zasadzie użyczenia. Za zgodą matki Tadeusz L. doprowadził udostępnioną część budynku do stanu mieszkalnego, dobudował łazienkę, a następnie dwa pokoje oraz przedpokój. Dobudowane pomieszczenia stały się integralną częścią budynku.