Wyrok SN z dnia 19 kwietnia 2006 r. sygn. II UK 143/05

Organ rentowy jest uprawniony do inicjowania przeprowadzenia badania przez lekarza orzecznika ZUS w celu ustalenia trwania niezdolności do pracy ubezpieczonego jako niezbędnej przesłanki prawa do renty.

Przewodniczący SSN Andrzej Wróbel

Sędziowie SN: Jerzy Kwaśniewski (sprawozdawca), Zbigniew Myszka

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 19 kwietnia 2006 r. sprawy z wniosku Henryka M. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w W. o rentę z tytułu niezdolności do pracy, na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 21 marca 2005 r. [...]

oddalił skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Wałbrzychu decyzją z dnia 30 września 2002 r. wstrzymał dalszą wypłatę renty pobieranej przez Henryka M. po stwierdzeniu przez lekarza orzecznika, że wnioskodawca jest zdolny do pracy.

W wyniku zaskarżenia decyzji sprawę rozpoznał Sąd Okręgowy w Świdnicy, który wyrokiem z dnia 12 listopada 2003 r. odwołanie oddalił. Wyrok wydano w oparciu o następujące ustalenia. Ubezpieczony Henryk M. - górnik, zapadł na chorobę zawodową pylicę płuc, stwierdzoną decyzją inspektora sanitarnego z dnia 20 grudnia 1984 r. Mimo tego wnioskodawca nadal pracował jako górnik pod ziemią do chwili nabycia od 22 lipca 1989 r. prawa do emerytury górniczej z tytułu 25 lat pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pod ziemią. Wyrokiem z dnia 22 sierpnia 1990 r. Sąd Wojewódzki we Wrocławiu oddalił odwołanie wnioskodawcy od decyzji organu rentowego odmawiającej prawa do renty z tytułu choroby zawodowej z powodu braku inwalidztwa spowodowanego pylicą płuc. Decyzją ZUS z dnia 20 grudnia1991 r. Henryk M. nabył prawo do stałej renty z tytułu trwałego inwalidztwa trzeciej grupy w związku z chorobą zawodową - pylicą płuc drobnoguzkową ograniczoną. W dniu 6 września 2002 r. lekarz ZUS pomimo potwierdzenia pylicy płuc orzekł o zdolności Henryka M. do pracy