Wyrok SN z dnia 8 czerwca 2010 r., sygn. II UK 399/09

1. Fakt, że biegły ten wcześniej leczył wnioskodawcę nie stanowi okoliczności, które mogłaby wywołać wątpliwość co do jego bezstronności (art. 49 k.p.c.).

2. Decydującą dla stwierdzenia niezdolności do pracy jest utrata możliwości wykonywania pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu przy braku rokowania odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Gdy więc biologiczny stan kalectwa lub choroba, nie powodują naruszenia sprawności organizmu w stopniu mającym wpływ na zdolność do pracy dotychczas wykonywanej lub innej mieszczącej się w ramach posiadanych lub możliwych do uzyskania kwalifikacji, to brak prawa do renty.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Bogusław Cudowski

SSN Jolanta Strusińska-Żukowska

w sprawie z wniosku Zbigniewa S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w W.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 8 czerwca 2010 r.,

skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w W.

z dnia 5 sierpnia 2009 r.,

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 21 kwietnia 2008 r., Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w W., zmienił na skutek odwołania wnioskodawcy Zbigniewa S., decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. z dnia 21 listopada 2006 r. i przyznał wnioskodawcy prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy od dnia złożenia wniosku na okres lat pięciu, oddalając odwołanie w pozostałym zakresie.