Wyrok SN z dnia 4 lipca 2001 r. sygn. I PKN 522/00
Nie jest „ponownym zatrudnianiem pracowników” w rozumieniu art. 12 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19 ze zm.) zawarcie umowy o pracę na czas nie określony z pracownikiem uprzednio zatrudnionym na podstawie umowy o pracę na czas określony w celu przygotowania zawodowego.
Przewodniczący SSN Kazimierz Jaśkowski
Sędziowie: SN Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca), SA Kazimierz Josiak
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 4 lipca 2001 r. sprawy z powództwa Barbary Doroty Z. przeciwko Powszechnej Spółdzielni Spożywców „S.” w B. o przywrócenie do pracy, nakazanie nawiązania stosunku pracy i zapłatę, na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku z dnia 27 kwietnia 2000 r. [...]
uchylił zaskarżony wyrok w punkcie pierwszym (I) w części oddalającej apelację strony pozwanej od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Białymstoku z dnia 14 stycznia 2000 r. [...] i w tym zakresie przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Powódka Barbara Z. w pozwie przeciwko Powszechnej Spółdzielni Spożywców „S.” w B. żądała uznania za bezskuteczne wypowiedzenia umowy o pracę dokonanego dnia 22 lutego 1999 r., ze skutkiem na dzień 31 marca 1999 r., a po upływie okresu wypowiedzenia - nakazania pozwanej przywrócenia jej do pracy na zajmowane przed wypowiedzeniem stanowisko kasjera w sklepie nr 8 w B., zasądzenia wynagrodzenia za okres trzech miesięcy pozostawania bez pracy w kwocie 2.450 zł oraz zasądzenia kwoty 50 zł za utracony bon towarowy. W toku postępowania, na rozprawie dnia 11 stycznia 2000 r., pełnomocnik powódki zgłosił dodatkowe żądanie, tj. żądanie ponownego zatrudnienia powódki, oparte na podstawie przewidzianej w art. 12 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. Podczas postępowania sądowego okazało się bowiem, że po rozwiązaniu z powódką umowy o pracę pozwana Spółdzielnia zatrudniła dwie osoby - najpierw na okres próbny, potem na czas określony. Było to w lipcu 1999 r.