Wyrok SN z dnia 5 września 2001 r. sygn. II UKN 534/00

Podstawę ustalenia wysokości renty wyrównawczej (art. 444 § 2 KC), jeżeli wypadek przy pracy nie spowodował całkowitej niezdolności do pracy, a jedynie ograniczenie możliwości zarobkowych pracownika, stanowi wysokość spodziewanego wynagrodzenia, pomniejszonego o wynagrodzenie, które pracownik może uzyskać wykorzystując ograniczoną zdolność do pracy, bez względu na aktualną sytuację na rynku pracy.

Przewodniczący SSN Teresa Romer Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk (sprawozdawca), Beata Gudowska

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 5 września 2001 r. sprawy z powództwa Wojciecha W. przeciwko Kopalni Węgla Kamiennego „B.” SA w B. o rentę wyrównawczą na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 24 marca 2000 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Powód Wojciech W. wnosił o zasądzenie od pozwanej Kopalni Węgla Kamiennego „B.” S.A. w B. renty wyrównawczej poczynając od 1 października 1995 r. w kwocie 552, 83 zł.

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa.

Wyrokiem z dnia 29 listopada 1999 r. [...] Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie oddalił powództwo. Sąd ustalił, że w dniu 8 lutego 1990 r. powód uległ wypadkowi przy pracy, w wyniku którego stał się częściowo niezdolny do pracy. Pozwem z dnia 30 maja 1994 r. powód wnosił o zasądzenie od pozwanej renty wyrównawczej. Wobec zawarcia ugody pozasądowej, mocą której pozwana zobowiązała się do wypłacania renty wyrównawczej w kwocie 330 zł miesięcznie oraz nagród i świadczeń w naturze, powód cofnął pozew i postępowanie zostało umorzone postanowieniem z dnia 25 września 1995 r. Obecnie powód pobiera rentę z tytułu wypadku przy pracy w kwocie 1.613,58 zł. Różnica między wynagrodzeniem osiąganym przez górników a rentą wypadkową powoda wynosi około 700 zł miesięcznie. Pozwana proponowała powodowi zatrudnienie w rozmiarze 1/2 etatu pod warunkiem rezygnacji z ustalonej ugodą renty wyrównawczej, jednak powód propozycji nie przyjął. Mając na uwadze fakt, że powód zachował częściową zdolność do pracy, Sąd uznał, że renta wypadkowa wraz z wypłacaną przez pozwaną rentą wyrównawczą pokrywają szkodę poniesioną w wyniku wypadku. Niezależnie od merytorycznej bezzasadności powództwa Sąd uwzględnił podniesiony przez pozwaną zarzut przedawnienia roszczeń z mocy art. 442 § 1 KC. Zawierając ugodę sądową i zobowiązując się do wypłaty świadczenia pozwana zrzekła się przedawnienia tylko co do kwoty uznanej, co nie rodzi skutku w stosunku do całości roszczenia.