Wyrok SN z dnia 6 stycznia 1999 r. sygn. III RN 101/98

Uchylenie lub zmiana decyzji na podstawie art. 155 KPA może nastąpić jedynie wówczas, gdy brak jest podstaw prawnych do jej uchylenia lub zmiany w trybie wznowienia postępowania (art. 145 § 1 KPA) lub do stwierdzenia nieważności (art. 156 § 1 KPA).

Przewodniczący SSN: Kazimierz Jaśkowski

Sędziowie SN: Walerian Sanetra, Andrzej Wasilewski (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 6 stycznia 1999 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa Produkcyjnego „D.” - Jerzy M. w R. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł w Warszawie z dnia 11 grudnia 1995 r. [...] w przedmiocie klasyfikacji taryfowej i wymiaru cła, na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości [...] od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 grudnia 1997 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i oddalił skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Urzędu Celnego w K. decyzją z dnia 22 czerwca 1994 r. wydaną zgodnie z wnioskiem Jerzego M. - właściciela Przedsiębiorstwa Produkcyjnego „D.” w R., a zawartą w Jednolitym Dokumencie Administracyjnym SAD [...], zakwalifikował zgłoszony do odprawy celnej towar w postaci papieru opakowaniowego według kodu PCN 4811 39 00 0 i na podstawie przyporządkowanej mu stawki celnej dokonał wymiaru cła. Od tej decyzji odwołał się importer - Przedsiębiorstwo Produkcyjne „D.” w R. podnosząc, że sprowadzony z zagranicy towar powinien zostać zaklasyfikowany według pozycji kodu PCN 4819 20 10 0, która objęta jest zerową stawką celną. Jednakże Prezes Głównego Urzędu Ceł decyzją z dnia 12 sierpnia 1994 r. [...] utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji, wskazując w uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia, że obowiązująca w dniu dokonania zgłoszenia celnego taryfa celna importowa, która stanowi załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1993 r. w sprawie ceł na towary przywożone z zagranicy (Dz.U. Nr 128, poz. 591 ze zm.), przejęła w całości nazewnictwo wprowadzone stosowną konwencją międzynarodową oraz tzw. Ogólnymi Regułami Interpretacji Nomenklatury Scalonej Towarów. Wedle tych przepisów do każdego importowanego towaru przypisany jest odpowiedni kod taryfy z przyporządkowaną mu stawką celną. Przy czym taryfa celna nie różnicuje towarów według kryterium ich przydatności lub celu ich wykorzystania, ale wyłącznie według rodzaju towarów, a przyjęta przez polskie organy celne klasyfikacja towarów importowanych została potwierdzona przez Radę Współpracy Celnej w Brukseli na XIV Sesji Komitetu Systemu Zharmonizowanego w listopadzie 1994 r. Decyzja ta uprawomocniła się, ponieważ Przedsiębiorstwo Produkcyjne „D.” nie zaskarżyło jej do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Natomiast pismem z dnia 28 lutego 1995 r. Przedsiębiorstwo Produkcyjne „D.” zwróciło się do Prezesa Głównego Urzędu Ceł z wnioskiem o uchylenie w trybie art. 155 KPA powyższej decyzji Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 12 sierpnia 1994 r., zaliczenie importowanego towaru do pozycji kodu PCN 4819 20 10 0 i w konsekwencji o zwrot uiszczonego cła. Prezes Głównego Urzędu Ceł decyzją z dnia 25 kwietnia 1995 r. [...] odmówił uchylenia swojej uprzednio wydanej decyzji z dnia 12 sierpnia 1994 r. i utrzymanej nią w mocy decyzji Dyrektora Urzędu Celnego w K. z dnia 22 czerwca 1994 r. Wówczas pismem z dnia 22 maja 1995 r. Przedsiębiorstwo Produkcyjne „D.” zwróciło się w trybie art. 127 § 3 KPA z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy, w wyniku czego Prezes Głównego Urzędu Ceł decyzją z dnia 11 grudnia 1995 r. [...] utrzymał w mocy swą decyzję z dnia 25 kwietnia 1995 r. W tej sytuacji Przedsiębiorstwo Produkcyjne „D.” [...] złożyło skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 11 grudnia 1995 r., zarzucając naruszenie art. 7, art. 77 i art. 80 KPA przez błędne ustalenie, że skarżący importował papier do produkcji pudełek, podczas gdy w rzeczywistości importował on pudełka do napojów owocowych, co w konsekwencji spowodowało błędne zaklasyfikowanie przedmiotu importu według kodu PCN 4811 39 00 0, zamiast według objętego zerową stawką cła kodu PCN 4819 20 10 0. W skardze podniesiono także, że producenci soków oraz napojów w Polsce, którzy zakupili maszyny do produkcji w firmie „T.P.” do pakowania soków lub napojów przy wykorzystaniu tych maszyn, muszą kupować pudełka w belach, natomiast producenci, którzy zakupili maszyny w firmie „C.B.”, zakupują w tym celu pudełka, które sąjuż wstępnie uformowane poprzez zgrzanie (czyli połączenie) jednej podstawy i jednego boku pudełka. W odpowiedzi na skargę Prezes Głównego Urzędu Ceł wnosił o jej oddalenie, podnosząc w szczególności, że zgodnie z brzmieniem taryfy celnej, pozycja 4811 obejmuje „papier, tekturę, watę celulozową i wstęgi z włókien celulozowych, powlekane, impregnowane, barwione powierzchniowo, ozdobione lub drukowane powierzchniowo w zwojach lub arkuszach”, natomiast pozycja 4819 obejmuje „kartony, pudła, pudełka, torby i inne pojemniki opakowaniowe z papieru, tektury, waty celulozowej lub wstęg włókien celulozowych, segregatory, pudełka na listy i podobne wyroby z papieru lub tektury stosowane w biurach, sklepach itp.”, przy czym o tym, czy towar zgłoszony do odprawy celnej będzie klasyfikowany według kodu 4811, czy według kodu 4819, decyduje stan towaru w dniu dokonania jego zgłoszenia do odprawy celnej (art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne, jednolity tekst: Dz.U. z 1994 r. Nr 71, poz. 312 ze zm.), a nie sposób jego późniejszego wykorzystania przez importera. Przeto taryfikacja spornego wyrobu nie może być oparta na informacjach o przyszłym jego wykorzystaniu (jako opakowań do soków lub napojów), ale musi być zgodna z regułą nr 1 tzw. Ogólnych Reguł Interpretacji Nomenklatury Scalonej, co oznacza, że wynikać ona musi z prostego zestawienia rzeczywistego stanu towaru w dniu dokonania zgłoszenia celnego oraz brzmienia odpowiedniej pozycji taryfy celnej, które w danym wypadku jednoznacznie wskazuje na pozycję kodu PCN 4811.