Wyrok SN z dnia 22 września 1999 r. sygn. I PKN 263/99

Żądanie pozwu ustalenia stosunku prawnego (art. 189 KPC) powinno dokładnie określać ten stosunek, zarówno pod względem przedmiotowym, jak i podmiotowym.

Przewodniczący: SSN Teresa Flemming-Kulesza

Sędziowie SN: Walerian Sanetra, Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 22 września 1999 r. sprawy z powództwa Wiktora R. przeciwko Centralnej Dyrekcji Kolei Państwowych w W. Zakładowi Taboru w Ł. o ustalenie, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 6 października 1998 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy w Kutnie wyrokiem z dnia 21 kwietnia 1998 r. oddalił powództwo Wiktora R. przeciwko PKP Zakładowi Taboru w Ł. o ustalenie, że rozwiązanie umowy o pracę z Centralną Dyrekcją Kolei Państwowych w W. w dniu 29 kwietnia 1984 r. nastąpiło na mocy porozumienia stron. Ustalił, że powód został dnia 25 maja 1984 r. zwolniony z pracy, gdyż dnia 11 maja 1984 r. pełnił służbę w stanie nietrzeźwym. Powód był pracownikiem mianowanym, a podstawę prawną jego zwolnienia stanowił § 11 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie praw i obowiązków pracowników kolejowych (Dz.U. Nr 51, poz. 327). Sprawę zwolnienia powoda rozpatrywało Ministerstwo Komunikacji, które podtrzymało decyzję Centralnej Dyrekcji Kolei Państwowych w W. Tym samym - zdaniem Sądu Rejonowego - sprawa sposobu rozwiązania stosunku pracy i jego przyczyn została rozstrzygnięta w obowiązującym wówczas trybie, wobec czego zgłoszone żądanie ustalenia sposobu ustania stosunku pracy - mimo istnienia interesu prawnego po stronie powoda - nie może być obecnie uwzględnione.