Wyrok SN z dnia 28 października 1999 r. sygn. II UKN 176/99

Na podstawie art. 189 KPC powód może żądać ustalenia, że pozwany ponosi odpowiedzialność za mogące nastąpić w przyszłości skutki wypadku przy pracy. Interes prawny może polegać na przerwaniu wyrokiem sądowym biegu przedawnienia określonego w art. 442 § 1 zdanie drugie KC.

Przewodniczący: SSN Maria Tyszel (autor uzasadnienia)

Sędziowie SN: Beata Gudowska, Andrzej Wasilewski (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 28 października 1999 r. sprawy z powództwa Dariusza Z. przeciwko „G.” Spółce Akcyjnej w P. o ustalenie, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu z dnia 11 grudnia 1998 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu wyrokiem z dnia 11 grudnia 1998 r. [...] oddalił apelację Dariusza Z. od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Poznaniu z dnia 15 marca 1998 r. [...], oddalającego jego powództwo w sprawie przeciwko „G.” S.A. w P. o ustalenie, że strona pozwana „jest odpowiedzialna za wszystkie skutki wypadku przy pracy, któremu powód uległ w dniu 28 lutego 1996 r., a które mogą się ujawnić w przyszłości.”

Bezsporne w sprawie było, że protokołem powypadkowym ustalono, iż powód w dniu 28 lutego 1996 r. uległ przy pracy wypadkowi w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (jednolity tekst: Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144 ze zm.) i z tego tytułu otrzymał -jak określił Sąd pierwszej instancji - „wszystkie świadczenia odszkodowawcze, a nadto strony zawarły ugodę, w której pracodawca uznał i przyjął obowiązek płacenia renty uzupełniającej po 750 zł i zapłacenia dodatkowo kwoty 75.000,00 zł.” W tym stanie faktycznym Sąd rozpoznający apelację uznał za trafny pogląd prawny wyrażony w zaskarżonym wyroku, że powód nie ma interesu prawnego w ustaleniu odpowiedzialności strony pozwanej za następstwa wypadku przy pracy, jakie mogą wystąpić w przyszłości, bowiem prawo powoda do świadczeń w związku z wypadkiem przy pracy zostało ustalone protokołem powypadkowym i dlatego powództwo, wniesione na podstawie art. 189 KPC, było bezpodstawne.