Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Uchwała SN z dnia 18 listopada 1998 r., sygn. I KZP 16/98

Nie popełnia przestępstwa, kto naruszając, chociażby nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym powoduje nieumyślnie wypadek, w którym inna osoba odniosła obrażenia ciała lub rozstrój zdrowia trwające nie dłużej niż siedem dni.

Sąd Najwyższy w sprawie Jacka M., po rozpoznaniu przekazanych na podstawie art. 441 § 1 kpk przez Sąd Wojewódzki w Krakowie, postanowieniem z dnia 16 września 1998 r., zagadnień prawnych, wymagających zasadniczej wykładni ustawy:

„Jak powinien postąpić Sąd Rejonowy w odniesieniu do czynu z art. 145 § 1 kk, którego skutkiem są obrażenia naruszające czynności narządów ciała na czas poniżej siedmiu dni:

1) czy stwierdzić swą niewłaściwość i przekazać sprawę Kolegium ds. Wykroczeń celem rozpoznania jej o czyn z art. 86 § 1 kodeksu wykroczeń,

2) czy uprzedzić prokuratora o możliwości zmiany kwalifikacji prawnej z art. 145 § 1 kk na przepis art. 157 § 2 kk i w przypadku oświadczenia prokuratora, że obejmuje oskarżenie w tym przedmiocie, osądzić sprawę na zasadach ogólnych z uwzględnieniem znamion z art. 157 § 2 kk, art. 86 § 1 kodeksu wykroczeń i treści art. 10 § 1 kodeksu wykroczeń,

3) czy w przypadku, kiedy prokurator nie obejmuje oskarżenia co do czynu z art. 157 § 2 kk, należy postąpić w myśl art. 60 § 4 kpk i osądzić sprawę na zasadach właściwych dla trybu prywatnoskargowego?”

– uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.

Uzasadnienie

I. Na wstępie należy zauważyć, że pytania przedstawione przez Sąd Wojewódzki w Krakowie w postanowieniu z dnia 16 września 1998 r. są tak sformułowane, iż udzielenie na nie odpowiedzi stanowiłoby wprost wskazanie sposobu merytorycznego rozstrzygnięcia w sprawie oskarżonego o przestępstwo określone w art. 145 § 1 kk z 1969 r. Jacka M. Jednoznacznie na to wskazuje treść tych pytań, które zaczynają się od formuły, „jak powinien postąpić sąd”, i które zmierzają do uzyskania odpowiedzi, jakie rozstrzygnięcie w konkretnym, przedstawionym w uzasadnieniu postanowienia, układzie okoliczności faktycznych powinno zapaść.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00