Wyrok SN z dnia 22 grudnia 1998 r. sygn. I PKN 507/98

Samowolne opuszczenie miejsca pracy połączone z innym nagannym zachowaniem się pracownika może być ocenione jako ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych według art. 52 § 1 pkt 1 KP nawet wówczas, gdy regulamin pracy kwalifikuje samowolne opuszczenie pracy jako uchybienie uzasadniające zastosowanie kary porządkowej.

Przewodniczący: Prezes SN Jan Wasilewski (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Jerzy Kwaśniewski, Jadwiga Skibińska-Adamowicz

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 22 grudnia 1998 r. sprawy z powództwa Józefa J. przeciwko Polskim Kolejom Państwowym - Zakładom Taboru w K. obecnie w T. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 11 maja 1998 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Wojewódzkiemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie do ponownego rozpoznania oraz rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powód Józef J. wniósł o przywrócenie do pracy w pozwanym PKP Zakładzie Taboru w K. na stanowisko umownego pomocnika maszynisty pojazdu trakcyjnego oraz zasądzenie od strony pozwanej wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy.