Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 30 stycznia 1996 r., sygn. I KZP 34/95

Użyte w art. 97 k.k. określenie: „nie odwołano warunkowego zwolnienia” odnosi się do sytuacji, gdy w okresie 6 miesięcy po upływie okresu próby nie wydano prawomocnego postanowienia w tym przedmiocie.

Sąd Najwyższy w sprawie Leszka C., po rozpoznaniu przekazanego na podstawie art. 390 § 1 k.p.k. przez Sąd Wojewódzki w Katowicach, postanowieniem z dnia 2 października 1995 r., do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu, a przez skład trzech sędziów tego Sądu na podstawie art. 390 § 2 k.p.k. – postanowieniem z dnia 12 grudnia 1995 r. – powiększonemu składowi Sądu Najwyższego, zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:

„Czy Sąd odwoławczy rozpoznając zażalenie skazanego w przedmiocie odwołania warunkowego zwolnienia może orzec merytorycznie już po upływie terminu 6-miesięcznego przewidzianego w art. 97 k.k., jeżeli zaskarżone postanowienie zapadło w tym terminie?”

– uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.

Uzasadnienie

Przedstawione przez Sąd Wojewódzki w Katowicach zagadnienie prawne zrodziło się w sytuacji, w której Sąd Wojewódzki, orzekając w pierwszej instancji, wydał postanowienie o odwołaniu warunkowego zwolnienia udzielonego uprzednio skazanemu „mieszcząc się” jeszcze w okresie 6 miesięcy po upływie okresu próby, natomiast sąd drugiej instancji orzekał na skutek zażalenia skazanego już po upływie tego okresu.

Na tym tle Sąd Wojewódzki powziął wątpliwość, wymagającą – zdaniem tego Sądu – „zasadniczej wykładni ustawy”, a mianowicie, czy w art. 97 k.k. chodzi o wydanie w okresie 6 miesięcy po upływie próby choćby nieprawomocnego postanowienia o odwołaniu warunkowego zwolnienia, czy też o wydanie prawomocnego orzeczenia w tym przedmiocie. Wątpliwość tę podzielił Sąd Najwyższy orzekający w zwykłym składzie, przedstawiając powyższe zagadnienie prawne do rozstrzygnięcia powiększonemu składowi tego Sądu.