Postanowienie SN z dnia 5 sierpnia 2010 r., sygn. III KK 63/10

Przepis art. 4 ust. 1a ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu nie stanowi samodzielnej podstawy normatywnej do ustalania terminu przedawnienia karalności zbrodni komunistycznych określonych w art. 2 ust. 1 tej ustawy.

Sąd Najwyższy w składzie: SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący) SSN Dorota Rysińska (sprawozdawca) SSN Ewa Strużyna Protokolant Jolanta Włostowska przy udziale prokuratora IPN - Roberta Janickiego

w sprawie Janusza N. o przestępstwo z art. 158 § 1 k.k. z 1969 r. w zw. z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (tj. Dz. U. z 2007 r. Nr 63, poz. 424) po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie w dniu 5 sierpnia 2010 r. kasacji, wniesionej przez Dyrektora Głównej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu - Zastępcę Prokuratora Generalnego od wyroku Sądu Apelacyjnego w L. z dnia 25 listopada 2008 r., uchylającego wyrok Sądu Okręgowego w R. z dnia 25 czerwca 2008 r., i umarzającego postępowanie karne

oddala kasację jako oczywiście bezzasadną, a kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Janusz N. został oskarżony o dokonanie przestępstwa wypełniającego dyspozycję art. 247 § 1 k.k. i art. 158 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej-Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.

Wyrokiem z dnia 25 czerwca 2008 r. Sąd Okręgowy w R. uznał oskarżonego za winnego tego, że w dniu 25 czerwca 1976 r. w Radomiu, będąc funkcjonariuszem państwa komunistycznego - funkcjonariuszem Zmotoryzowanych Odwodów Milicji Obywatelskiej, naruszył prawa człowieka w związku ze stosowaniem przez ówczesną władzę publiczną represji wobec uczestników protestu społecznego mającego miejsce w dniu 25 czerwca 1976 r. w R. w ten sposób, że podczas czynności doprowadzania zatrzymanego Janusza G., po uprzednim zadaniu mu co najmniej dwóch kopnięć w nogi, wziął udział w jego pobiciu poprzez to, że (…) w trakcie wprowadzania go, wraz z innym funkcjonariuszem, po schodach budynku Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w R., na których stali ustawieni w dwóch szeregach funkcjonariusze MO, przytrzymywał pokrzywdzonego w momencie, gdy funkcjonariusze ci zadali mu co najmniej kilkanaście ciosów pałkami szturmowymi po plecach, nogach i dwukrotnie rączką takiej pałki w brzuch, czym naraził go na bezpośrednie niebezpieczeństwo ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia, i kwalifikując ten czyn - przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k. - z art. 158 § 1 k.k. z 1969 r. w zw. z art. 2 ust. 1 cytowanej powyżej ustawy o IPN, a nadto ustalając, że wymierzona oskarżonemu kara nie przekroczyłaby wymiaru 2 lat pozbawienia wolności, na mocy art. 17 § 1 pkt. 11 k.p.k. w zw. z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 7 grudnia 1989r. o amnestii - umorzył wobec Janusza N. postępowanie karne.