Postanowienie SN z dnia 20 listopada 1991 r., sygn. I KZP 31/91

1. Porównanie treści przepisów art. 50 k.k. oraz art. 80 k.k. i art. 37 k.k.w. prowadzi do wniosku, iż te dwa ostatnie przepisy określają sposób realizacji szczególnoprewencyjnego celu kara pozbawienia wolności w procesie jej wykonania. Z tego nie można jednak wyciągać wniosku; że przy podejmowaniu decyzji w postępowaniu wykonawczym znaczenie ma jedynie dyrektywa prewencji szczególnej, natomiast dyrektywa odpłaty i prewencji ogólnej nie ma zastosowania,

2. Artykuł 90 § 1 k.k. odwołuje się do wszystkich trzech celów określonych w art. 50 § 1 k.k.

Sąd Najwyższy w sprawie Kazimierza D., po rozpoznaniu przekazanych na podstawie art. 390 § 1 k.p.k. przez Sąd Wojewódzki w W., postanowieniem z dnia 23 sierpnia 1991 r. zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni ustawy:

„1) Czy sąd penitencjarny, orzekając w przedmiocie warunkowego przedterminowego zwolnienia, kieruje się tylko przepisami art. 90 § 1 k.k. i 37 k.k.w., czy też ma również obowiązek uwzględnić wskazania zawarte w art. 50 § 1 i 2 k.k.?