Wyrok SN z dnia 2 lutego 1996 r. sygn. II URN 56/95

Zamieszkiwanie z rodzicami dorosłych i pracujących dzieci wraz ze swoimi współmałżonkami nie może być automatycznie uznane za pozostawanie we wspólnym gospodarstwie domowym w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 25 listopada 1986r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz. U. z 1989 r., Nr 25, poz. 137 ze zm.).

Przewodniczący SSN: Maria Tyszel

Sędziowie SN: Jerzy Kuźniar (sprawozdawca), Stefania Szymańska

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Iwony Kaszczyszyn, po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 1996 r. sprawy z wniosku Ryszarda S. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddział w C. o składki na ubezpieczenie społeczne, na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości [...] od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Częstochowie z dnia 30 września 1994 r., [...]

uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Wojewódzkiemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Częstochowie do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 16 czerwca 1994 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych-Oddział w C. stwierdził, że Ewa S. od 6 stycznia1994 r., a Waldemar S. od dnia 1 lutego 1994 r. jako członkowie najbliższej rodziny osoby prowadzącej działalność gospodarczą (wnioskodawcy Ryszarda S.) podlegają obowiązkowi ubezpieczenia społecznego jako osoby współpracujące.