Uchwała SN z dnia 22 lutego 1994 r., sygn. I PZP 2/94

Sąd Najwyższy przy udziale prokuratora w sprawie z powództwa Gabriela P. przeciwko Centralnemu Ośrodkowi Sportu Oddział im. Feliksa Stamma w W. o przywrócenie do pracy po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku z siedzibą w Gdyni postanowieniem z dnia 27 października 1993 r. VII Pr 189/93 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„1. Czy regulacja prawna zawarta w art. 12 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. nr 4, poz. 19, nr 10, poz. 59 i nr 51, poz. 298) stwarza po stronie pracownika roszczenie o nawiązanie stosunku pracy?

2. W przypadku odpowiedzi pozytywnej na pytanie pierwsze, czy zakład pracy może odmówić ponownego zatrudnienia pracownika jak w pkt 1, dokonując oceny jego kwalifikacji i przydatności do zatrudnienia na tym stanowisku w ramach swobodnego doboru kadr?