Uchwała SN z dnia 21 kwietnia 1993 r., sygn. II UZP 3/93

Sąd Najwyższy przy udziale prokuratora w Ministerstwie Sprawiedliwości w sprawie z wniosku Stefanii Z. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Ł. o wysokość emerytury po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Apelacyjny – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi postanowieniem z dnia 30 grudnia 1992 r. III AUr 612/92 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy dochód z pracy nakładczej nie objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego wlicza się do podstawy wymiaru emerytury na podstawie art. 7 ust. 1 w związku z art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent ... (Dz.U. nr 104, poz. 450 ze zm.) – jeśli od dochodu tego zostały opłacone składki na ubezpieczenie społeczne?”

podjął następującą uchwałę:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. nr 104, poz. 450 ze zm.) do podstawy wymiaru emerytury nie wlicza się dochodu z pracy nakładczej nie objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego – nawet gdy od tego dochodu zostały opłacone składki na to ubezpieczenie.