Wyrok SN z dnia 2 lutego 1989 r., sygn. II KR 285/88

Okoliczność, że osoba (pomocnik) ułatwiająca popełnienie przestępstwa indywidualnego niewłaściwego wie o tym; że sprawca posiada właściwości szczególne, nie może być oparta na domniemaniu, lecz należy ją udowodnić w sposób nie budzący wątpliwości, albowiem ma ona istotne znaczenie dla oceny prawnej czynu tej osoby.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 1989 r. m.in. sprawy Edwarda G. i Ryszarda M., oskarżonych z art. 18 § 2 k.k. w zw. z art. 199 § 1 k.k. i art. 215 § 1 k.k., z powodu rewizji wniesionej przez prokuratora od wyroku Sądu Wojewódzkiego w W. z dnia 16 czerwca 1988 r. – zaskarżony wyrok co do oskarżonych Edwarda G. i Ryszarda M. utrzymał w mocy (...).

Uzasadnienie

Sąd Wojewódzki w W. wyrokiem z dnia 16.VI.1988 r. uznał m.in. za winnych oskarżonych: 1) Edwarda G. tego, że w listopadzie 1985 r. w S., w warunkach przestępstwa ciągłego, udzielił pomocy kierowcom Oddziału Towarowego Krajowej Państwowej Komunikacji Samochodowej Andrzejowi K., Jarosławowi W., Marianowi C., Julianowi W. i Janowi D. w zagarnięciu mienia społecznego w postaci 92.400 kg węgla wartości nie mniejszej niż 203.280 zł na szkodę Spółdzielni Pracy Usług Pralniczych i Różnych w ten sposób, że najpierw zapewnił kierowców, iż skradziony węgiel nabędzie, a gdy został on dostarczony faktycznie go kupił, tj. przestępstwa określonego w art. 18 § 2 k.k. w zw. z art. 199 § 1 k.k.; 2) Ryszarda M. tego, że: a) w październiku 1985 r. w Z. nabył od Jarosława W., Mariana C. i Juliana W. – kierowców Oddziału Towarowego Krajowej Państwowej Komunikacji Samochodowej w W. 9360 kg koksu wartości 31.840 zł, skradzionego na szkodę Wojskowego Szpitala Klinicznego, wiedząc o tym, że koks ten został uzyskany za pomocą czynu zabronionego, tj. przestępstwa określonego w art. 215 § 1 k.k.; b) w okresie od października 1985 r. do grudnia 1985 r. w Z., w warunkach przestępstwa ciągłego, udzielił pomocy kierowcom Oddziału II Krajowej Państwowej Komunikacji Samochodowej Jarosławowi W., Julianowi W. i Marianowi C. w zagarnięciu na szkodę Wojskowego Szpitala Klinicznego 15.600 kg koksu wartości 53.040 zł w ten sposób, że najpierw zapewnił kierowców, iż skradziony opał nabędzie, a gdy został mu dostarczony, faktycznie go kupił, tj. przestępstwa określonego w art. 199 § 1 k.k. i za tak przypisane przestępstwa skazał Edwarda G. na podstawie art. 18 § 2 k.k. w zw. z art. 199 § 1 k.k. i art. 36 § 3 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności i 500.000 zł grzywny, zaś na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z 17.VII.1986 r. o szczególnym postępowaniu wobec sprawców niektórych przestępstw (Dz.U. nr 26, poz. 126) karę pozbawienia wolności złagodził o połowę, tj. do jednego roku; Ryszarda M. a) na podstawie art. 215 § 1 k.k. w zw. z art. 36 § 3 k.k. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności i 50.000 zł grzywny, przy czym na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy z 17.VII.1986 r. karę pozbawienia wolności darował; b) na podstawie art. 18 § 2 w zw. z art. 199 § 1 k.k. i art. 36 § 3 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności, którą na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy z 17.VII.1986 r. złagodził do połowy, tj. do jednego roku i 400.000 zł grzywny; c) na podstawie art. 66 k.k. wymierzył karę łączną grzywny w kwocie 400.000 zł (...).