Wyrok Sądu pierwszej instancji (druga izba w składzie powiększonym) z dnia 13 września 2006 r. - British Aggregates Association przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. - Sprawa T-210/02., sygn. T-210/02
Sprawa T‑210/02
British Aggregates Association
przeciwko
Komisji Wspólnot Europejskich
Pomoc państwa - Opłata środowiskowa od wydobycia kruszywa w Zjednoczonym Królestwie - Decyzja Komisji o niewnoszeniu zastrzeżeń - Skarga o stwierdzenie nieważności - Dopuszczalność - Osoba, której decyzja dotyczy indywidualnie - Selektywny charakter - Obowiązek uzasadnienia - Sumienne i bezstronne badanie
Streszczenie wyroku
1. Skarga o stwierdzenie nieważności - Osoby fizyczne lub prawne - Akty dotyczące ich bezpośrednio i indywidualnie
(art. 88 ust. 2 WE i art. 230 akapit czwarty WE)
2. Skarga o stwierdzenie nieważności - Osoby fizyczne lub prawne - Akty dotyczące ich bezpośrednio i indywidualnie
(art. 88 ust. 2 i 3 WE i art. 230 akapit drugi i czwarty WE)
3. Pomoc przyznawana przez państwa - Pojęcie - Charakter selektywny środka
(art. 87 ust. 1 WE)
4. Pomoc przyznawana przez państwa - Pojęcie
(art. 6 WE, 87 ust. 1 WE i art. 88 ust. 2 i 3 WE)
5. Pomoc przyznawana przez państwa - Pojęcie
(art. 87 ust. 1 WE)
6. Pomoc przyznawana przez państwa - Decyzja Komisji o niewnoszeniu zastrzeżeń wobec sektorowego podatku ekologicznego, wydana po przeprowadzeniu wstępnego postępowania wyjaśniającego
(art. 88 ust. 2 i 3 WE i art. 253 WE)
7. Pomoc przyznawana przez państwa - Pojęcie - Charakter selektywny środka
(art. 87 ust. 1 WE i art. 91 WE)
8. Pomoc przyznawana przez państwa - Badanie przez Komisję - Etap postępowania przygotowawczego i etap postępowania kontradyktoryjnego
(art. 88 ust. 2 i 3 WE; rozporządzenie Rady nr 659/1999, art. 4 ust. 4 i art. 13 ust. 1)
9. Pomoc przyznawana przez państwa - Postępowanie administracyjne - Obowiązki Komisji - Sumienne i bezstronne badanie skarg do Komisji
(art. 88 ust. 3 WE)
Okoliczność, iż związek przedsiębiorstw złożył skargę do Komisji dotyczącą zarzucanej pomocy państwa i zgłosił wniosek o dopuszczenie go do udziału w postępowaniu w charakterze strony zainteresowanej w rozumieniu art. 88 ust. 2 WE, nie jest wystarczająca do przyznania temu związkowi, jako takiemu, legitymacji czynnej, która umożliwiłaby mu wniesienie skargi o stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji o niewszczynaniu formalnego postępowania wyjaśniającego. W szczególności okoliczność, że ta skarga wraz z innymi skargami do Komisji doprowadziły do zbadania przez Komisję w zaskarżonej decyzji wprowadzonego przez państwo środka, nie pozwala na traktowanie tego związku jak negocjatora, na którego pozycję decyzja ta mogłaby wpłynąć.