Wyrok NSA z dnia 22 marca 2023 r., sygn. I OSK 958/22

Pomoc społeczna

Dnia 22 marca 2023 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Piotr Przybysz Sędziowie: sędzia NSA Monika Nowicka sędzia del. WSA Anna Wesołowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2023 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 28 września 2021 r., sygn. akt IV SA/Po 518/21 w sprawie ze skargi A. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] lutego 2021 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia wychowawczego w formie dodatku dyferencyjnego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 28 września 2021 r. oddalił skargę A. S. (Skarżąca) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. (Kolegium) z [...] lutego 2021 r. w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia wychowawczego w formie dodatku dyferencyjnego.

Wyrok wydany został w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy :

Wojewoda W. (Wojewoda) decyzją z [...] października 2020 r. odmówił przyznania Skarżącej świadczenia wychowawczego w formie dodatku dyferencyjnego na dziecko za okres od 1 lipca 2017 r. do 31 lipca 2017 r. Wyjaśnił, że Skarżąca 17 lipca 2017 r. złożyła w organie właściwym Miasta P. wniosek o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego na okres zasiłkowy 2016/2017 na pierwsze dziecko. Marszałek Województwa W. ustalił, iż w stosunku do wniosku mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, ponieważ ojciec biologiczny dziecka podlega ustawodawstwu belgijskiemu z tytułu wykonywania pracy na terenie B. W dniu [...] października 2017 r. ustalono, że pierwszeństwo do wypłaty świadczeń istnieje na terytorium B. gdyż ojciec dzieci podlega ustawodawstwu b. z tytułu wykonywania pracy najemnej na terytorium B., a jak dalej ustalono strona była w P. osobą nieaktywną zawodowo. Wobec powyższego przedmiotowy wniosek powinien zostać przekazany do b. instytucji właściwej do wypłaty świadczeń rodzinnych celem rozpatrzenia. Jednak w związku z otrzymaną informacją o wypłacie świadczeń b. na dziecko w pełnej wysokości odstąpiono od przekazania ww. wniosku. Wojewoda wskazał na przepis art. 68 ust. 3 lit a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego 1 Rady (WE) nr 883/2004, w którym dokonał porównania kwoty świadczeń przyznanych i wypłaconych przez instytucję b. (po dokonaniu stosownego przeliczenia waluty) z kwotą świadczenia, które Skarżąca mogłaby otrzymać w P. i ustalił że kwota świadczeń rodzinnych przyznanych i wypłaconych na dziecko w B. w lipcu 2017 r. przewyższa kwotę należną według ustawodawstwa polskiego. Z uwagi na powyższe ustalenia organ I instancji odmówił przyznania świadczenia wychowawczego w formie dodatku dyferencyjnego za lipiec 2017 r.