Wyrok NSA z dnia 20 lipca 2023 r., sygn. II GSK 352/20
Kara administracyjna
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia NSA Małgorzata Rysz sędzia del. WSA Izabella Janson (spr.) Protokolant Paweł Cholewski po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2023 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej S.T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 3 grudnia 2019 r. sygn. akt III SA/Lu 373/19 w sprawie ze skargi S.T. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 9 maja 2019 r. nr BP.501.329.2019.0164.LB3.2946 w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od S.T. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z 3 grudnia 2019r., sygn. akt III SA/Lu 373/19 na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019r., poz.2325, obecnie: Dz.U. z 2023r., poz. 259 dalej: "p.p.s.a.") oddalił skargę S.T. (dalej też: "strona", "skarżący", "strona skarżąca") na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego (dalej też: "GITD", "organ") z 9 maja 2019r., nr BP.501.329.2019. 0164.LB3.2946 w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym.
W skardze kasacyjnej skarżący zaskarżył powyższy wyrok w całości wnosząc o jego uchylenie w całości i rozpoznanie skargi poprzez uchylenie zaskarżonej decyzji, zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego, w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych oraz rozpoznanie sprawy na rozprawie.
Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:
I. Naruszenie prawa materialnego w postaci:
1) niewłaściwego zastosowania art. 4 pkt 1 oraz art. 5 b ustawy z 6 września 2001r. o transporcie drogowym (Dz.U. Nr 125, poz. 1371 z późn.zm.) w zw. z Ip. 1.1. załącznika nr 3 do w/w ustawy, polegające na wymierzeniu skarżącemu kary w wysokości 12.000 zł za wykonywanie transportu drogowego bez wymaganego zezwolenia w sytuacji w której czynności podejmowane przez skarżącego kasacyjnie nie mieszczą się w definicji krajowego transportu drogowego, o którym mowa w art. 4 pkt 1 ustawy o transporcie drogowym (głównie ze względu na to, że czynności skarżącego kasacyjnie nie nosiły znamion wykonywania działalności gospodarczej);