Wyrok NSA z dnia 16 grudnia 2022 r., sygn. II OSK 2203/21

Budowlane prawo

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędziowie sędzia NSA Paweł Miładowski sędzia del. WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej G. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 13 maja 2021 r., sygn. akt II SA/Sz 3/21 w sprawie ze skarg I. B. i W. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2020 r., nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od G. K. na rzecz I. B. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 13 maja 2021 r., sygn. akt II SA/Sz 3/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, po rozpoznaniu sprawy ze skargi I. B. i W. K. na decyzję Wojewody [...] z [...] listopada 2020 r., nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę dla inwestycji polegającej na częściowej rozbiórce, rozbudowie, nadbudowie i przebudowie, ze zmianą sposobu użytkowania. trzech budynków gospodarczych na budynek mieszkalny jednorodzinny na działce nr [...] przy ul. [...] w D., uchylił zaskarżoną oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty K. z [...] czerwca 2020 r., nr [...] oraz zasądził od Wojewody [...] na rzecz I. B. kwotę 997 zł oraz na rzecz W. K. kwotę 500 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożył G. K., zaskarżając go w całości.

Jako podstawę skargi kasacyjnej wskazano:

I. art. 174 pkt 2 p.p.s.a., tj. naruszenie przez Sąd pierwszej instancji przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, a mianowicie:

a) naruszenie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a p.p.s.a. w powiązaniu z art. 9 ust. 1 Prawa budowlanego i § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, na skutek przyjęcia przez Sąd pierwszej instancji, że organy administracji orzekające w sprawie naruszyły przepisy prawa materialnego, a mianowicie art. 9 ust. 1 Prawa budowlanego oraz § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, gdyż w uzasadnieniu uchylonych przez Sąd decyzji organy te nie wykazały przesłanek do zastosowania odstępstwa od przepisów techniczno-budowlanych, w konsekwencji czego dopuściły do lokalizacji inwestycji z naruszeniem odległości wynikających z § 12 ust. 1 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, pomimo tego, że organy te dokonały niezbędnej analizy i uzasadnienia dopuszczalności zastosowania odstępstwa biorąc pod uwagę oddziaływanie na działki sąsiednie, a także uwzględniając ukształtowanie nieruchomości (kształt, wymiar), na której ma być realizowany obiekt budowlany, stan zagospodarowania tej nieruchomości i nieruchomości sąsiednich, ocenę proponowanych rozwiązań w świetle zasad wiedzy technicznej, ocenę możliwego usytuowania projektowanego budynku, ocenę oddziaływania inwestycji na działki sąsiednie w zakresie niepogorszenia w sposób istotny warunków użytkowych i wykazały, że w sprawie zachodzi szczególnie uzasadniony przypadek uzasadniający zastosowanie odstępstwa od przepisów techniczno- budowlanych,