Wyrok NSA z dnia 20 października 2022 r., sygn. I FSK 468/20

Prawo do obrony jest fundamentalną zasadą Unii Europejskiej i musi być respektowane przez organy administracyjne państw członkowskich w kontekście decyzji niekorzystnych dla podmiotów. W przypadku, gdy decyzje organów podatkowych opierają się na dowodach z innych postępowań, podatnicy mają prawo do ich przeglądu, chyba że cel interesu ogólnego uzasadnia ograniczenie dostępu. Jednakże, prawo do obrony nie nakłada na organy podatkowe obowiązku zapewnienia pełnego dostępu do akt, ale pozwala podatnikom na uzyskanie informacji na swój wniosek. Nie można jednak uznać, że organy prowadzące postępowanie są związane decyzją wydaną w stosunku do innej strony.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (spr.), Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski, Sędzia WSA del. Agnieszka Jakimowicz, , Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 20 października 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi J. D. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 listopada 2016 r. sygn. akt I FSK 886/15 oddalającym skargę kasacyjną J. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 27 stycznia 2015 r. sygn. akt I SA/Rz 917/14 w sprawie ze skargi J. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 26 sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2006 r. oddala skargę o wznowienie postępowania.

Uzasadnienie

1. Przedmiot skargi o wznowienie postępowania.

Przedmiotem skargi o wznowienie jest postępowanie zakończone wyrokiem z 24 listopada 2016 r. w sprawie o sygn. akt I FSK 886/15 w którym Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną J. D. (dalej: Strona, Skarżąca) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie (dalej: WSA, Sąd pierwszej instancji) z 27 stycznia 2015 r., sygn. akt I SA/Rz 917/14.

2. Rozstrzygnięcie Sądu pierwszej instancji.

Sąd pierwszej instancji ww. wyrokiem oddalił skargę Skarżącej na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z 26 sierpnia 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2006 r. W uzasadnieniu wyroku, Sąd pierwszej instancji za prawidłową uznał dokonaną przez organy podatkowe ocenę twierdzeń Skarżącej odnośnie wad towaru zakupionego w spółce M. Nie dał wiary, że Skarżąca dobrowolnie zrezygnowała z podjęcia działań w celu zwrotu czy wymiany wadliwego towaru, bądź chociażby obniżenia jego ceny. Sąd podzielił stanowisko organu odwoławczego, że Skarżąca w żaden sposób nie udowodniła, że przyczyną wad towaru było wyprodukowanie ich z materiału niższej jakości, a przeczyły temu zeznania prezesa spółki M.