Wyrok NSA z dnia 9 lipca 2021 r., sygn. I FSK 1848/18

Usługi konserwacji i restauracji dzieł sztuki mogą korzystać ze zwolnienia z VAT, ale pod warunkiem wykazania, że mają charakter twórczy, a nie techniczny.

Monitor Księgowego nr 12/2021

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Adam Nita, po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 23 maja 2018 r. sygn. akt I SA/Bd 232/18 w sprawie ze skargi R. R. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz R. R. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 23 maja 2018 r., sygn. akt I SA/Bd 232/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy uwzględnił skargę R.R. (dalej "Strona" lub "Skarżący") na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej "organ") z 1 lutego 2018 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług i uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Uzasadniając powyższe rozstrzygnięcie, Sąd pierwszej instancji wskazał, że zaskarżoną interpretacją indywidualną naruszono art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.), dalej "ustawa o VAT". Zwolnienie przewidziane w tym przepisie dotyczy bowiem prac konserwatorskich czy restauratorskich, które mają charakter twórczy, noszący cechy indywidualne, wynagradzanych w formie honorarium, w zamian za które przenoszone są na zleceniodawcę prawa autorskie. Nie dotyczy natomiast działań o charakterze czysto technicznym. Zdaniem Sądu organ w zaskarżonej interpretacji nie dokonał rozgraniczenia obu możliwych charakterów prac konserwatorskich, lecz skoncentrował się na formalnych definicjach zamieszczonych w przepisach ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (tekst jedn. Dz. U z 2018 r. poz. 2067 ze zm.), dalej "u.o.z.". Organ zajął formalne podejście do odtworzeniowego charakteru prac konserwatorskich i restauracyjnych pomimo tego, że przedstawiając we wniosku opis stanu faktycznego, Skarżący wskazał na szereg czynności powodujących, że końcowo wykonywane przez niego prace są przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Organ związany był tak zakreślonym przez Stronę stanem faktycznym, a zatem za nieuprawnioną Sąd uznał ocenę podważającą status Skarżącego jako twórcy (w rozumieniu prawa autorskiego i praw pokrewnych) w odniesieniu do wykonywanych przez niego czynności, będących przedmiotem pytania. Zdaniem Sądu takie podejście organu narusza także przepisy postępowania, w szczególności art. 14b § 1, 2 i 3 w zw. z art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.), dalej "O.p.", w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy.