Wyrok NSA z dnia 16 maja 2019 r., sygn. I FSK 787/17

Zwolnienie od podatku wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 26 u.p.t.u. nie ma miejsca w przypadku, gdy usługa dodatkowa nie jest niezbędna do wykonania usługi podstawowej, co jest wystarczające dla zaistnienia rzeczonego skutku (braku zwolnienia od podatku), jak również zwolnienie od podatku nie wystąpi, gdy głównym celem tej usługi będzie osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia. Oczywiście, zwolnienie od podatku nie znajdzie też miejsca w przypadku, w którym spełnione zostaną obydwie przesłanki negatywne, to jest, gdy usługa dodatkowa nie będzie niezbędna do wykonania usługi podstawowej, a równocześnie głównym celem tej usługi dodatkowej będzie osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA del. Zbigniew Łoboda (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Łysiak, po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Szefa Krajowej Administracji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 lutego 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 3286/15 w sprawie ze skargi Fundacji B. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 20 sierpnia 2015 r., nr IPPP3/4512-420/15-2/ISZ w przedmiocie podatku o towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok w punkcie 1 (pierwszym) i w tym zakresie oddala skargę, 2) uchyla zaskarżony wyrok w punkcie 3 (trzecim), 3) zasądza od Fundacji B. z siedzibą w W. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 580 (słownie: pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 8 lutego 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 3286/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi Fundacji B. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 20 sierpnia 2015 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług, na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej - "p.p.s.a."), uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną w części uznającej za nieprawidłowe stanowisko skarżącej dotyczące zwolnienia od podatku usług dodatkowych, tj. usługi wydawania dodatkowych zaświadczeń i występowania o wystawienie duplikatu certyfikatu, zaś w pozostałym zakresie - skargę oddalił.