Wyrok NSA z dnia 18 czerwca 2020 r., sygn. I OSK 2318/19

Gospodarka gruntami

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Iwona Bogucka (spr.) Sędziowie sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk sędzia del. WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. S.A. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 27 marca 2019 r. sygn. akt II SA/Gl 997/18 w sprawie ze skargi P. S.A. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] września 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie nabycia z mocy prawa użytkowania wieczystego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. oddala wniosek Gminy B. o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z 27 marca 2019 r., sygn. akt II SA/Gl 997/18, oddalił skargę P. S.A. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z [...] września 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie nabycia z mocy prawa użytkowania wieczystego.

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Po rozpoznaniu wniosku P. S.A. w W. (dalej jako: "Spółka" lub "skarżąca") Prezydent Miasta B. (dalej jako: "Prezydent") ostateczną decyzją z [...] grudnia 2016 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 200 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r., poz. 1774 ze zm.; dalej jako: "u.g.n.") oraz § 2 ust. 1 lit. c) i § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z 10 lutego 1998 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących uwłaszczenia osób prawnych nieruchomościami będącymi dotychczas w ich zarządzie lub użytkowaniu (Dz. U. z 1998 r. Nr 23 poz. 120 ze zm.; dalej jako: "rozporządzenie" lub "rozporządzenie RM z 1998 r."), odmówił nabycia z mocy prawa przez Spółkę prawa użytkowania wieczystego części nieruchomości stanowiących własność Gminy B., położonych w B. przy ul. G. i H. w obrębie S., km 3, oznaczonych numerami działek: [...] o pow. 1,0735 ha, [...] o pow. 0,0375 ha i [...] o pow. 0,0523 ha oraz prawa własności budynku stacji redukcyjno-pomiarowej gazu. W uzasadnieniu organ stwierdził, że dokument zawierający decyzję o nałożeniu lub aktualizacji opłat (mający jedynie charakter faktyczny) może być uznany za podstawę stwierdzenia zarządu lub użytkowania tylko wówczas, gdy jest wydany w nawiązaniu do decyzji o ustanowieniu tego prawa, która zaginęła lub uległa zniszczeniu. Prawo zarządu lub użytkowania nie mogło bowiem powstać w sposób dorozumiany, musiało istnieć zdarzenie prawne kreujące to prawo, w szczególności decyzja o oddaniu nieruchomości w zarząd. Taka sytuacja w rozpoznawanej sprawie jednak nie miała miejsca, gdyż dołączone do wniosku postanowienie z [...] grudnia 1975 r. o aktualizacji opłat z tytułu użytkowania i decyzja z [...] lipca 1986 r. w sprawie ustalenia wysokości opłat rocznych za grunt oddany w zarząd lub użytkowanie nie zawierają nawet pośredniego odniesienia o ustanowieniu wymienionych w nich praw.