Wyrok NSA z dnia 25 lutego 2020 r., sygn. II OSK 1004/18
Ochrona zdrowia
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak Sędziowie sędzia NSA Jerzy Stelmasiak sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski /spr./ Protokolant starszy asystent sędziego Rafał Kopania po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2020 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Lubelskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Lublinie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 15 listopada 2017 r. sygn. akt II SA/Lu 862/17 w sprawie ze skargi W. W. na decyzję Lubelskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Lublinie z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Lubelskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Lublinie na rzecz W. W. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 15 listopada 2017 r. sygn. akt II SA/Lu 862/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie uwzględnił skargę W. W. i uchylił decyzję Lubelskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Lublinie z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...], którą orzeczono o braku podstaw do stwierdzenia u skarżącego choroby zawodowej w postaci pylicy krzemowej wymienionej w pozycji 3 pkt 1 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1367) zwanego dalej w skrócie rozporządzeniem.
W motywach powyższego wyroku Sąd pierwszej instancji stwierdził, że w rozpoznawanej sprawie organy administracji nie dążyły do należytego wyjaśnienia wszystkich okoliczności i ustalenia stanu faktycznego zgodnego z rzeczywistością będącego warunkiem niezbędnym do prawidłowego zastosowania norm prawa materialnego, naruszając tym samym art. 7, art. 77 § 1, art. 80 i art. 136 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) zwanej dalej w skrócie "K.p.a.".