Wyrok NSA z dnia 5 marca 2020 r., sygn. I OSK 2135/18

Nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maciej Dybowski Sędziowie: Sędzia NSA Elżbieta Kremer Sędzia del. WSA Rafał Wolnik (spr.) Protokolant: sekretarz sądowy Justyna Łaskawska po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2020 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 października 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 1278/17 w sprawie ze skargi S. G. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia 1. oddala skargę kasacyjną; 2. odstępuje od zasądzenia od S. G. na rzecz Ministra Rozwoju zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 października 2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 1278/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu sprawy ze skargi S. G. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] marca 2017 r., nr [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia, oddalił skargę.

W uzasadnieniu powyższego wyroku zawarto następujące ustalenia faktyczne:

Orzeczeniem z dnia [...] listopada 1951 r. Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w [...] wywłaszczyło nieruchomość zapisaną w dawnej księdze wieczystej KW [...] tom [...] wykaz [...], parcela nr [...] o powierzchni [...] m2, położoną w [...] przy ul. [... [...], stanowiącej własność L. D. Aktualnie wywłaszczonej nieruchomości odpowiadają działki ewidencyjne nr [...] (objęta księgą wieczystą nr KW [...]) i nr [...] (objęta księgą wieczystą nr [...]).

Przedmiotowa nieruchomość została wywłaszczona w trybie dekretu z dnia 7 kwietnia 1948 r., o wywłaszczeniu majątków zajętych na cele użyteczności publicznej w okresie wojny 1939-1945 r. (Dz.U. z 1948 r. nr 20, poz. 138, z póżn. zm.), zwanego dalej dekretem. Orzeczenie o wywłaszczeniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wojewódzkiej Rady Narodowej w [...] z dnia [...] listopada 1951 r. (Nr [...], poz. [...]), weszło do obrotu prawnego i stało się ostateczne.